تعيين نقطه‌ي‌ سفارش مجدد و ذخيره‌ي احتياطي در يك سيستم كنترل موجودي با تقاضا و زمان‌هاي تأمين احتمالي (مطالعه‌ي موردي: رينگ‌هاي بلادر اندازه‌هاي 16 و 24 اينچ)

در دنياي پيچيده‌ي كسب‌وكار امروز اصل قطعيت نداشتن، به‌عنوان يك چالش محسوب مي‌‌شود. در اين ميان سازمان‌هايي قادر به بقا هستند كه بتوانند در اين فضاي رقابتي و پيچيده، برآورد دقيق‌تري از نيازمندي‌هاي خود داشته باشند. در سيستم‌هاي لجستيك و زنجيره‌ي تأمين، همواره نامعين بودن زمان‌هاي تأمين، به‌دليل‌هاي گوناگوني مانند محدوديت‌هاي مالي و لجستيكي، اصلي انكارناپذير است. ازاين‌رو استفاده از مدل‌هاي سفارش‌دهيِ مبتني بر داده‌هاي قطعي، موجب بروز خطاهاي گوناگون مي‌‌شود. به اين منظور از مدل‌هاي احتمالي براي اين‌گونه مواقع استفاده مي‌‌شود. ازآنجايي‌كه رينگ‌هاي بلادر جزو قطعه‌هاي مصرفي و گران‌قيمت خط توليد شركت‌هاي تايرسازي‌ هستند، مديريت مناسب موجودي اين اقلام، كمك زيادي به افزايش بهره‌وري در انبارهاي شركت‌هاي تايرسازي مي‌‌كند.در اين مقاله به تعيين نقطه‌ي‌ سفارش و ميزان ذخيره‌ي احتياطي، درحالتي‌كه تقاضا مربوط به‌ قطعه‌ها احتمالي بوده و زمان‌هاي تأخير نيز قطعي نيستند، مي‌پردازيم. نتيجه‌ها نشان مي‌‌دهد كه استفاده از اين ‌روش‌ها، موجب كاهش هزينه‌هاي كمبود شده و سطح سرويس انبار را افزايش مي‌‌دهد. هم‌چنين بررسي وجود تناسب بين متغيرهاي نقطه‌‌ي سفارش و ذخيره‌ي احتياطي، با ميزان تقاضا و زمان تحويل اقلام نشان مي‌‌دهد كه مدل رياضي مورداستفاده، داراي پتانسيل مناسبي براي به‌كارگيري در مسائل واقعي‌ست.