آميزه‌هاي الاستومري ترموپلاستيكي PVC/NBR: معرفي و مطالعه‌ي پارامترهاي مؤثر بر بهبود ويژگي‌هاي مكانيكي و پايداري حرارتي

اصلاح پليمرها از راه تهيه‌ي آلياژ، نقش مهمي در تنظيم ويژگي‌هاي نهايي فراورده‌ها دارد. آميزه‌سازي كائوچوهاي نيتريل (NBR) با پلي‌وينيل كلريد (PVC) الاستومرهاي ترموپلاستيكي پايه وينيلي را معرفي مي‌كند كه در طيف گسترده‌اي از كاربردهاي صنعتي مورداستفاده قرار مي‌گيرند. افزودن ماتريس ترموپلاستيكي به NBR موجب بهبود پارامترهاي مكانيكي نمونه مي‌شود، به‌طوري‌كه استحكام كششي با افزودن phr 70 PVC به NBR از MPa 3.5 به 9.5 افزايش مي‌يابد. ولكانش ديناميكي يكي ديگر از عامل‌هاي مؤثر بر بهبود پارامترهاي مكانيكي آميزه‌ي PVC/NBR است.مقايسه‌ي دو آميزه‌ي داراي 10 درصد فاز لاستيكي نشان مي‌دهد كه ولكانش ديناميكي موجب افزايش 205 درصد مدول يانگ و افزايش استحكام كششي از 7.7 به MPa 14.8 و در آميزه‌هاي با 30 درصد NBR، موجب افزايش 370 درصد استحكام پارگي مي‌شود. به‌علاوه، زمان‌مندي آميزه‌ها بر ميزان استحكام كششي و پارگي، مدول و سختي مي‌افزايد كه به تغييرهاي ميكرو ساختاري ناشي از نگه‌داري در دماي بالاتر مربوط مي‌شود. عامل‌هاي سازگار كننده نيز با ايجاد چسبندگي بين سطحي ميان دو فاز نقش مؤثري در ويژگي‌هاي مكانيكي و كاهش اُفت وزني آميزه دارند. افزودن 4 درصد گليسيديل متاكريلات به آميزه‌ي داراي 20 درصد PVC، موجب كاهش 5 درصد اُفت وزني كل مي‌شود. به‌علاوه، افزايش NBR نيز منجر به افزايش پايداري حرارتي آميزه مي‌شود. مطالعه‌ي مورفولوژي (ريخت‌شناسي) آميزه نشان مي‌دهد كه با افزايش مقدار NBR در سيستم‌هاي ولكانش‌نشده، ائتلاف قطره‌ها رخ مي‌دهد و اندازه‌ي ذره‌ها بزرگ‌تر مي‌شود. در عوض، افزايش مقدار NBR در سيستم ولكانش‌شده، سبب درجه‌ي پخت بيشتر و كوچك‌تر شدن اندازه‌ي ذره‌هاي NBR مي‌شود. مورفولوژي فازي با اندازه‌ي ذره‌هاي كوچك‌تر، بهبود ويژگي‌هاي مكانيكي را نتيجه مي‌دهد.