بررسي قرارداد‌هاي نفتي بيع متقابل در چارچوب مدل مخاطرات اخلاقي مضاعف

در مقاله پيش رو با استفاده از رويكرد مخاطرات اخلاقي مضاعف، قرارداد‌هاي بيع متقابل (نسل سوم) مدل‌سازي شده و با استفاده از تابع توليد كاب داگلاس قرارداد بهينه در اين حالت به دست آمده است. نتايج حاصل از مدل‌سازي رياضي قرارداد بيع متقابل نشان مي‌دهد قرارداد‌هاي بيع متقابل موقعيت بهينه اول و دوم مخاطرات اخلاقي مضاعف را ندارند زيرا اين قراردادها نوعي قرارداد هزينه+پاداش مي‌باشند و قطعي بودن مقدار دستمزد قبل از آغاز عمليات، انگيزه كافي براي كارگزار جهت ارائه سطوح تلاش بهينه را ارائه نمي‌دهد. در مدل مخاطرات اخلاقي مضاعف مقادير بهينه با توجه به مطلوبيت انتظاري كارفرما و كارگزار به دست مي‌آيد. از آنجا كه توليد ناشي از تلاش مشترك طرفين مي‌باشد، براي نزديك شدن به موقعيت بهينه، قرارداد بايد بلندمدت بوده و به گونه‌اي طراحي مي‌شود كه هردو طرف در سود و زيان پروژه شريك هستند.