تحليل راهبرد‌هاي انرژي ايران در افق 1420 در چارچوب سناريوهاي جهاني انرژي

هدف اصلي اين مقاله بررسي راهبردهاي كلي سند ملي راهبرد انرژي كشور بر مبناي سناريوهاي شوراي جهاني انرژي و در چارچوب مفهوم راهبرد پابرجا است. بدين منظور ابتدا يك چارچوب سياستي استاندارد و الزامات آن معرفي سپس بررسي شد كه جهت تحقق چارچوب سياستي مذكور در فضاي جهاني متصور در هر سناريو كدام راهبردها پابرجا هستند. در مقايسه با چارچوب سياستي استاندارد، در سند ملي راهبرد انرژي در زمينه تنوع‌سازي در حامل‌هاي انرژي و استفاده از انرژي‌هاي نو راهبردي ارائه نشده و در حوزه امنيت توليد و عرضه انرژي نيز نگراني اصلي سياست‌گذار حاكميت ملي بوده و براي امنيت صنعت انرژي و كاهش ريسك اقتصادي و سياسي سرمايه‌گذاران راهبردي مشاهده نمي‌شود. در نهايت بر اساس نتايج حاصل از بررسي راهبردها بر مبناي سناريوهاي جهاني انرژي فقط در حوزه تحقيق ,توسعه راهبرد پابرجا داريم و در هفت حوزه سياستي باقي‌مانده راهبرد پابرجا مشاهده نشد بخصوص در فضاي سناريو هاردراك در پنج محور از هشت محور اصلي سياست‌گذاري هيچ راهبردي مشاهده نمي‌شود. بنابراين توصيه مي‌شود در ابتدا راهبردهاي موجود بر اساس فرصت‌ها و تهديدهاي متصور در هر سناريو مورد بازنگري قرار گيرند و مبتني بر آنها طرح جامع انرژي كشور تدوين شود. در اين راستا طراحي ساز و كار توسعه انرژي‌هاي نو، كاهش ريسك سياسي و اقتصادي براي شركت‌هاي نفتي، ايجاد سيستم پايش و ارزيابي اطلاعات انرژي كشور و مكانيسم حقوقي جهت مذاكرات و در نهايت يك متولي مشخص با قابليت تجميع منابع براي اجراي راهبردها ضروري به نظر مي‌رسد.