عكاسي به‌مثابۀ عملي تئاتري تحليل و بررسي كتاب صحنه‌آرايي در عكاسي

در اين متن تلاش شده است، براساس ساختار تعيين‌شده، به تحليل و تفسير شكلي و محتوايي كتاب صحنه‌آرايي در عكاسي بپردازيم. روش اين نوشتار توصيفي ـ‌ تحليلي است و با مراجعه به فصول چهارگانۀ كتاب سعي مي‌شود خاستگاه، اثرگذاري، فوايد، و كاستي‌هاي كتاب بررسي شود. در مسير تحليل و تحقيق مشخص مي‌شود كه اين كتاب به‌مناسبت برگزاريِ نمايشگاه عكسي در كشور كانادا منتشر شده است، و فصل‌هاي چهارگانۀ‌ كتاب هريك از منظري خاص به موضوع صحنه‌آرايي در عكاسي نگريسته‌اند. مواردي چند مانند نقش‌هاي سه‌گانۀ‌ بازيگر، روايت‌گر، و هنرمند براي عكاس، و عكاس به‌مثابۀ داستان‌پرداز، توضيحِ عكاسي زنده، و نمونه‌هايي از صحنه‌آرايي براي عكس‌هاي بسيار معروف در حوزۀ مستند اجتماعي درزمرۀ نوآوري‌هاي كتاب به‌حساب مي‌آيد. بااين‌وصف، تجميع آراي گوناگون مطرح‌شده درقالب يك كتاب هم‌گون نيست، و بدون نتيجه‌گيري نهايي به‌پايان مي‌رسد. كتاب به‌صورت مراجعۀ موردي و موضوعي به ابعاد سبكي و تاريخيِ عكاسي صحنه‌آرايي‌شده موفق عمل مي‌كند، اما به‌تنهايي نمي‌تواند تمامي موارد تاريخي و سبكيِ اين حوزه از عكاسي را نمايندگي كند. ترجمه، ويرايش، كيفيت چاپ، و صفحه‌آراييِ كتاب از وضعيت مطلوبي برخوردار است. در نبود منابع مناسب و كافي از اين دست در جامعۀ فارسي‌زبان، اين كتاب براي علاقه‌مندان و دانش‌جويان عكاسي مفيد است.