بررسي و تحليل تطبيقي كتاب بن‌مايه‌هاي شرقي

در پژوهش حاضر، اشعار كتاب بن‌‌مايه‌‌هاي شرقي، اثر واسيلي لِوُويچ ويليچكا، بررسي شده است. بيش از نيمي از اين مجموعه با مفاهيم ايراني و ادب فارسي شكل يافته است. وي به زبان فارسي تسلط داشت و در سفر به ايران و شهر اصفهان چنان شيفتۀ اين سرزمين شد كه لقب «اصفهاني» گرفت. هدف اصلي پژوهش حاضر، ضمن معرفي اين شاعر ناشناخته در ايران، بررسي و تحليل تطبيقي كتاب بن‌‌مايه‌‌هاي شرقي اوست. بررسي اشعاري مانند «از خيام»، «از انصاري»، «از حافظ»، «غزال (ترانۀ فارسي)»، «ماه و گل سرخ» حاكي از شيفتگي و گرايش بي‌‌مانند ويليچكا به ادبيات فارسي و شاعران ايراني و هم‌چنين مفاهيم اسلامي است و بيان‌گر ويژگي جهان‌‌شمول‌بودن مفاهيم ادبيات و حكمت ايران است. اشعار ويليچكا تركيب منحصربه‌‌فردي از مفاهيم ادب فارسي و روسي است و يكي از بهترين نمونه‌‌هاي بازتاب «خود» در آيينۀ «ديگري» است. ويليچكا با به‌كاربردن واژگان و حكايات و جملات قصار فارسي فضايي شرقي به شعر خود بخشيده و آن را غني ساخته است. اين امر بيان‌گر پويايي ادبيات فارسي است كه نه‌تنها در ايران بلكه در ادبيات جهان نيز بسيار اثرگذار بوده است.