نقدي بر كتاب درآمدي بر شاخص‌هاي بانك‌داري اسلامي

كتاب درآمدي بر شاخص‌‌هاي بانك‌داري اسلامي تلاشي است ارزش‌مند براي فراهم‌سازي زمينه‌‌هاي تحقق هرچه بيش‌تر بانك‌داري اسلامي ازطريق توسعه مباني علمي لازم آن و مانند اغلب آثار علمي، از نقاط مثبتي برخوردار بوده، اما كاستي‌‌هايي هم دارد. لذا درجهت برجسته‌كردن نقاط مثبت و كمك به اصلاح كاستي‌‌هاي آن، نگارنده اين مقاله تلاش مي‌‌كند با بررسي انتقادي كتاب مزبور به‌روش تحليل ـ توصيفي، ابتدا نقاط مثبت آن و سپس مهم‌ترين نقاط ضعف يا كاستي‌‌هاي آن را برشمرد. ازجمله نكات قوت كتاب عبارت‌اند از: الف) پرداختن به موضوع عدالت در بانك‌داري و شاخص‌هاي تحقق آن، ب) رويكرد انتقادي به فرايند قرض‌الحسنه در بانك‌داري ايران و ارائه شاخص اسلامي در اين حوزه، ج) نقد سيستم بانكي كشور ازمنظر ميزان تحقق ربا، غالباً با رويكرد فلسفي كلامي، و د) نگاه به ساير ضوابط شرعي صحت معاملات (ازجمله غرر) در بانك‌داري اسلامي. ازسوي‌ديگر، در بيان مهم‌ترين كاستي‌‌هاي اين اثر، مي‌‌توان به اين موارد اشاره كرد: الف) ضعف در شاخص‌‌سازي، ب) عدم ابتناي شاخص‌‌ها بر مباني برشمرده‌شده براي بانك‌داري اسلامي، ج) نپرداختن به برخي از مهمات ضوابط شرعي معاملات در حوزه بانك‌داري اسلامي، و د) عميق نبودن بحث‌‌ها.