عنوان مقاله :
بررسي فراواني دليريوم و عوامل مرتبط با آن بعد از جراحي مفصل لگن
عنوان به زبان ديگر :
Frequency of Delirium after Hip Fractures Surgery
پديد آورندگان :
كريمي، علي داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ارﺗﻮﭘﺪي - ﮔﺮوه ارﺗﻮﭘﺪي، ﮔﯿﻼن، رﺷﺖ , اسدي، كامران داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ارﺗﻮﭘﺪي - ﮔﺮوه ارﺗﻮﭘﺪي، ﮔﯿﻼن، رﺷﺖ , نجفي، كيومرث داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ- ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻮم رﻓﺘﺎري - ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و اﻋﺘﯿﺎد ﮐﺎوش - ﮔﺮوه رواﻧﭙﺰﺷﮑﯽ،ﮔﯿﻼن، رﺷﺖ , صميميان، صديقه داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮔﯿﻼن،ﮔﯿﻼن، رﺷﺖ , آقايي، ايرج داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽﮔﯿﻼن- ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻮم اﻋﺼﺎب - گروه ﻋﻠﻮم اﻋﺼﺎب،ﮔﯿﻼن، رﺷﺖ , عيوضي، ياسر داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ-- واﺣﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﭘﻮرﺳﯿﻨﺎ،ﮔﯿﻼن، رﺷﺖ , نصيري، امير داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ- واﺣﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺑﺎﻟﯿﻨﯽ ﭘﻮرﺳﯿﻨﺎ،ﮔﯿﻼن، رﺷﺖ
كليدواژه :
جراحي لگن , عوامل موثر , فراواني , دليريوم
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: اختلال شناختي دليريوم يكي از شايعترين تشخيصهاي نورولوژيك در بيماران تحت عمل جراحي لگن ميباشد كه طي مدت كوتاهي بروز ميكند و تشخيص زودرس آن موجب تسريع در درمان ميشود. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي فراواني و تعيين عوامل موثر بر بروز دليربوم در بيماران تحت عمل جراحي لگن انجام گرفت.
مواد و روشها: اين مطالعه يك مطالعه تحليلي ميباشد. جامعه مورد مطالعه بيماران بالاي 60 سال تحت جراحي لگن بستري در بخش ارتوپدي بيمارستانهاي رشت بودند. نمونه ها (252 نفر) با استفاده از نمونهگيري در دسترس انتخاب شد. ابزار جمعآوري دادهها شامل پرسشنامههاي دموگرافيك و آزمون توصيف وضعيت رواني DSM-IV بود. بيماران قبل از عمل و 6، 24، 48 و 72 ساعت بعد از عمل و هنگام ترخيص توسط پژوهشگر ارزيابي و وضعيتشناختي آنها سنجيده شد.
يافتهها: يافته ها نشان داد كه از 252 بيمار مورد بررسي 67 نفر (6/26 درصد) مرد و 185 نفر (4/73 درصد) زن بودند. ميانگين كلي سن بيماران33/7±90/72 سال بود و 69 درصد متاهل بودند. شيوع كلي دليريوم 3/18 درصد بود و نتايج حاصل از مدلسازي رگرسيون لجستيك دو وجهي نشان داد كه سابقه مصرف سيگار و داروهاي روان پزشكي (001/0< P) و نوع بيهوشي (05/0< P) با بروز دليريوم ارتباط معنيداري دارد.
استنتاج: دادههاي اين مطالعه بيانگر شيوع به نسبت بالاي دليريوم در بيماران تحت جراحي لگن ميباشد، بنابراين توجه و كنترل عوامل موثر بر دليريوم قبل از عمل جراحي و ارزيابي روتين بلافاصله بعد از جراحي ميتواند در كاهش بروز دليريوم بسيار مفيد باشد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Delirium is a recurrent cognitive disorder which is one of the most common neurologic diagnosis in patients who have had pelvic surgeries. This complication occurs in a short time and early diagnosis results in early management. Current study was done to investigate the frequency of delirium and identifying the factors affecting its incidence in patients with pelvic surgeries.
Materials and methods: This analytical study was performed in patients >60 years of age admitted in orthopedic wards in Rasht hospitals, Iran, due to pelvic surgery. The samples (n=252) were selected using convenience sampling. Data were collected using a demographic questionnaire and the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) criteria. All patients were examined before the surgery, at 6, 24, 48, and 72 hours after the surgery and also before discharge in which their cognitive status and average cognitive scores were recorded.
Results: We investigated 252 patients (mean age: 72.90±7.33) including 67 (26.6%) males and 185 (73.4%) females of whom 69% were married. Overall incidence of delirium was 18.3%. Significant association was found between the incidence of delirium and history of smoking, psychiatric medications (P< 0.001), and the type of anesthesia (P< 0.05).
Conclusion: This study showed high prevalence of delirium in patients who have had pelvic surgery. Therefore, more focus on the factors affecting the incidence of delirium before the surgery and evaluation of patients early after the surgery could be beneficial in reducing the rate of delirium.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران