تأثير رقابت‌پذيري بر عملكرد اقتصادي در كشورهاي منتخب در حال‌توسعه و توسعه‌يافته

در سال‌هاي اخير با توجه به تشديد رقابت اقتصادي بين جوامع، و تغييرات روز افزون بهره‌وري براي سهم بيشتر در بازارهاي بين‌المللي، مفهوم رقابت‌پذيري از كليدي‌ترين شاخص‌هاي موفقيت اقتصادها مطرح است. رقابت‌پذيري علاوه بر نمايان ساختن محدوديت‌ها و چالش‌هاي به وجود آمده در مسير رقابت در بازارهاي جهاني، محدوديت‌هاي مالي دولت در بودجه‌بندي و چالش‌هاي بخش خصوصي در رقابت در بازارهاي داخلي و بين‌المللي را نيز ارزيابي مي‌كند. از اين‌رو، هدف مطالعه حاضر بررسي تأثير رقابت‌پذيري بر عملكرد اقتصادي كشورهاست. با توجه به اينكه شاخص نسبتا جامع براي نشان دادن وضعيت رقابت‌پذيري كشورها توسط مجمع جهاني اقتصاد از سال ۲۰۰۶ گزارش مي‌شود، امكان مدلسازي بهتر براي سري زماني كشوري خاص وجود ندارد لذا از داده‌هاي دو گروه از كشورهاي درحال‌توسعه و توسعه‌بافته براي بررسي رابطه رقابت‌پذيري و عملكرد اقتصادي استفاده شده است. در اين مطالعه دوره زماني ۲۰۰۶ ۲۰۱۴ در نظر گرفته شده و با توجه به خصوصيات نمونه مورد بررسي، از تكنيك گشتاورهاي تعميم‌يافته (GMM) براي تجزيه‌وتحليل مدل‌ها استفاده شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه شاخص رقابت‌پذيري به‌طور معني‌داري در هر دو گروه از كشورهاي منتخب در حال‌توسعه و توسعه‌يافته موجب رشد اقتصادي و گسترش صادرات آن‌ها مي‌شود. بنابراين به نظر مي‌رسد امروزه سياست تقويت رقابت‌پذيري اقتصاد بايد از اولويت‌هاي اصلي برنامه‌ريزان و سياست‌گذاران كشورها باشد. همچنين با توجه به نتايج تحقيق، نسبت تشكيل سرمايه خالص به توليد ناخالص داخلي، نسبت ثبت نام‌كنندگان دوره دبيرستان، نرخ ارز، مخارج مصرفي و تورم از ديگر متغيرهاي مؤثر بر ميزان رشد و صادرات كشورهاي منتخب در حال‌توسعه و توسعه‌يافته مي‌باشند.