بومي سازي روان شناسي در راستاي تحول و ارتقاي علوم انساني با رويكرد قانون برنامه ششم توسعه

در راستاي بند 2- 77 بخش امور علم، فناوري و نوآوري قانون برنامه ششم توسعه، هدف مقاله حاضر سطح بندي ديدگاه هاي مختلف براي بومي سازي دانش درحوزه علوم انساني ( با تاكيد بر روان‌شناسي) و امكان سنجي بومي سازي و توليد دانش بومي در پارادايم اثبات‌گرا و مابعد اثبات گراست. به اين منظور، ديدگاه‌ متفكران مختلف درباره بومي سازي با روش سندي – تحليلي مورد بررسي و استنتاج قرار گرفت. يافته ها نشان مي دهد كه بومي سازي در چهار سطح ورود علم جديد در جامعه ميزبان از طريق ترجمه صرف، آغاز پژوهش هاي علمي در جامعه ميزبان، ترجمه مفاهيم علمي با توجه به ملاحظات محيط فرهنگي و اجتماعي جامعه ميزبان، و بالاخره تأمل نقادانه مفاهيم و نظريات و سازه‌پردازي و نظريه‌پردازي بومي قابل بررسي است. در نتيجه، بومي سازي به معني استفاده از اصول پذيرفته شده علمي براي حل مشكلات جامعه ميزبان است و توليد دانش بومي كه از يك سو با روش شناسي فلسفي و علمي و از ديگر سو با جهان بيني اسلامي ايراني تناسب دارد بالاترين سطح مد نظر است. فرايند بومي‌سازي در اين سطح بندي، مسيري سلسله مراتبي دارد كه از دانش كاملاً ترجمه اي شروع و به توليد دانش بومي ختم مي‌شود. توجه متناسب به هريك از اين سطوح با تأكيد بر سطح چهارم ضروري است.