تاثيرمتغيرهاي اقتصادي بر صادرات محصولات سنتي و كشاورزي ايران

در اين پژوهش تأثير پنج متغير كلان اقتصادي شامل نرخ ارز، توليدناخالص داخلي، قيمت هاي نسبي كشاورزي، سرمايه بخش كشاورزي و نيز عرضه پول بر صادرات كالاهاي كشاورزي و سنتي طي سال‌هاي 65-1393 مورد بررسي قرار گرفته است. در پژوهش حاضر مدل خودرگرسيون برداري (VAR) و همگرايي جوهانسن مورد استفاده قرار گرفته است. نتايج حاصل نشان مي‌دهد كه بين متغيرهاي نرخ ارز، قيمت‌هاي نسبي، عرضه پول و صادرات كالاهاي كشاورزي و سنتي رابطه مثبت و معني داري وجود دارد، و متغير وابسته رابطه منفي و معني‌داري با متغير سرمايه بخش كشاورزي دارد. همچنين بين نرخ ارز و صادرات و عرضه پول و صادرات رابطه علي يك طرفه وجود دارد. بعلاوه با استفاده از ضريب تعديل حاصل از مكانيسم تصحيح خطا (ECM) براي متغيرها مي‌توان نتيجه گرفت كه در صورت بروز عدم تعادل در صادرات در هر سال، حدود يك چهارم از عدم تعادل حاصل، در دوره بعد تعديل مي‌شود. براي تعيين رابطه موجود بين متغيرها در بلندمدت از روش جوهانسون، بردارهاي همگرا برآورد شده و با اعمال قيود روي روابط همجمعي، تأثير متغيرها سنجيده شده است. باتوجه به نتايج مطالعه حاضر، پيشنهاد مي شود كه مسئولين اقتصادي سعي در يكسان سازي نرخ ارز و از بين بردن انحراف نرخ رسمي و نرخ آزاد بهترين راهكار براي ايجاد ثبات ارزي و به دنبال آن ثبات صادرات در بلندمدت نمايند. براي اين كار بايد با سياست‌‌‌‌هاي پولي و مالي مناسب نقدينگي به سمت توليد هدايت شود و بازار سرمايه تقويت گردد.