سبك شناسي گفتمان راوي در بوستان سعدي

پژوهش حاضر در پي ارائه‌ي تصويري از ماهيت راوي بوستان سعدي و به‌تبع آن مخاطبي است كه راوي در انتظار اوست. هدف ديگر دريافتن سبك راوي بر اساس تحليل زباني كلام وي و پاسخ به اين پرسش است كه آيا راوي از جايگاهي بالا با لحني آمرانه با مخاطب سخن مي‌گويد يا در جايگاهي برابر با او مي‌ايستد و دغدغه‌ها و ترديدهايش را در ميان مي‌گذارد؟ براي پاسخ به اين پرسش از سبك‌شناسي بهره گرفته شده است. تحليل سبك جمله‌هاي راوي بوستان (گفتمان راوي) بر اساس نظريه‌ي «وجهيت» از سبك‌شناس مشهور سيمپسون انجام شده است. مقاله با رويكردي زبان شناسانه به تحليل سبك راوي و وجهيت گفته‌هاي او مي‌پردازد و به اين نتيجه مي‌رسد: وجهيت كلام راوي مثبت است. او به‌راستي مي‌داند چه مي‌خواهد بگويد و مخاطب را به پندپذيري فرامي‌خواند. در اين سلوك، شگرد بلاغي تمثيل بسيار مؤثر مي‌افتد و روايتي تعليمي‌ـ‌تمثيلي كه هدفش ارشاد و اصلاح است آفريده‌ مي‌شود. راوي با بهره‌گيري از نقش كوششي زبان، در جايگاهي بالاتر از مخاطب، وي را بر آن مي‌دارد تا از دستورهاي او پيروي نمايد؛ به اين اميد كه در سايه‌ي آن‌ها جهاني آرماني ساخته شود. واژه‌هاي كليدي: