ارزيابي و پايش تأثير طراحي محيطي در پيشگيري از جرم و اثر آن در احساس امنيت شهروندان با رويكرد CPTED (نمونه موردي؛ محله نعمت آباد، تهران)

جرم معلول عوامل متعددي است كه يكي از آن‌ها عوامل كالبدي است. در اين راستا هدف از انجام اين پژوهش بررسي نقش طراحي محيطي در پيشگيري از جرم در محله نعمت‌آباد شهر تهران و همچنين ارائه راهكارهايي به‌منظور بهبود شرايط اين محله است. پژوهش حاضر با رويكرد توصيفي تحليلي و با استفاده از روش ميداني انجام پذيرفته است. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه اصول طراحي محيطي براي پيشگيري از جرم در محله نعمت‌آباد به‌صورت مناسبي رعايت نشده است، به‌طوري‌كه ميانگين شاخص‌هاي طراحي محيطي براي پيشگيري از جرم در محله نعمت‌آباد برابر با (2.90) در طيف ليكرت است كه حتي از حد متوسط نيز پايين‌تر مي‌باشد. در سطح جزئي‌تر و در ميان معيارهاي CPTED، به ترتيب شاخص‌هاي مديريت و نگهداري (3.10)، قلمروگرايي (2.95)، نظارت طبيعي (2.90)، كنترل و دسترسي (2.89)، حمايت از فعاليت‌هاي اجتماعي (2.63) داراي بيشترين ميانگين بودند. نتايج بيانگر آن است كه طراحي محيطي مي‌تواند در افزايش احساس امنيت و كاهش فرصت براي وقوع اعمال مجرمانه در محله نعمت‌آباد تأثيرگذار باشد؛ بنابراين موفقيت در اين زمينه نيازمند توجه به طراحي محيطي بافت شهري محله نعمت‌آباد در پيشگيري از جرم مي‌باشد.