تعيين مدول الاستيسيته ديوارهاي پركننده از مصالح رايج در ايران جهت استفاده در كارهاي مهندسي

از آنجا كه در اغلب ساخت‌وسازهاي رايج، ديوار به سازه متصل مي شود، لذا ضروري است براي جلوگيري از آثار نامطلوب ديوارها، پس از تحليل و طراحي سازه، ديوارها به مدل اضافه و سازه كنترل شود. يكي از مهم ترين پارامترها در مدل‌سازي ديوارها انتخاب مدول الاستيسيته نزديك به واقعيت مي باشد. با توجه به اينكه در اكثر منابع آجر فشاري و يا مصالح غير متداول در ايران مورد آزمايش و تحليل قرار گرفته است، در اين مقاله سعي شده نخست از طريق مطالعات آماري بر روي 625 ساختمان در حال ساخت، مصالح رايج در ساخت ديوارها در ايران شناسايي و سپس تمامي عوامل تأثيرگذار بر مدول الاستيسيته ديوارها بر اساس استانداردها و نتايج 12 آزمون آزمايشگاهي و ارتعاشات محيطي كه توسط ساير محققين انجام شده است، مورد بررسي قرار گيرد. نتايج محاسبات براي مدول الاستيسيته معادل ديوار در سه رده ضعيف، متوسط و قوي و با دو نوع جزئيات يك سطح اندود شده يا دو سطح اندود شده به‌ترتيب به ميزان 2730، 3094، 3465، 3927، 4200 و 4760 مگاپاسكال و ضخامت معادل ديوار نيز بر حسب مقاومت و ضخامت ديوار، مقاومت و ضخامت اندود از 8 تا 25 سانتي‌متر مي باشد. نتايج حاصل از مطالعات حاضر براي كنترل طرح سازه ساختمان هاي با اهميت متوسط از دقت مطلوبي برخوردار است، لكن در خصوص ساختمان هاي با اهميت زياد و بسيار زياد و همچنين پروژه هاي مقاوم‌سازي لازم است بررسي دقيق تري روي مصالح و جزئيات اجرايي ديوارها صورت گيرد.