خداباوري گشوده و صفت علم مطلق الهي

يكي از نظريات بسيار مهم و چالش‌برانگيز خداباوري گشوده، ديدگاه خاص آن درباره صفت علم مطلق الهي است. خداباوري گشوده اذعان دارد كه خدا عالم مطلق است، اما با اين قيد كه علم خدا به افعال اختياري كه انسان در آينده انجام مي‌دهد تعلق نمي‌گيرد. پذيرش اختيار مطلق براي انسان توسط خداباوران گشوده و پذيرش تعارض ميان «افعال اختياري انسان در آينده» با «علم پيشيني خداوند» سبب شده است كه آنها علم پيشيني خدا به اين افعال را انكار كنند. در عين حال، از نظر آنان عدم علم پيشيني خداوند به اين نوع افعال، خدشه‌اي به علم مطلق او وارد نمي‌كند. خداباوران گشوده با ذكر انواع ديدگاه‌ها درباره علم خدا و بيان اشكالاتي كه در اين نظريات وجود دارد، ديدگاه خاص خودشان را اثبات مي‌كنند و اين ديدگاه را هم به لحاظ منطقيفلسفي سازوارتر و هم به لحاظ مبتني بودن بر كتاب مقدس سازگارتر مي‌دانند. آنها، در يك تقسيم رايج و كلي، سه ديدگاه را قسيم ديدگاه خودشان مي‌دانند كه عبارت‌اند از «علم بسيط يا صرف»، «علم مياني» و «ديدگاه آگوستينيكالوني». مدافعان خداباوري گشوده بعد از بيان اشكالات وارد بر هر كدام از اين نظريات، كه غالباً بر محدود شدن اختيار انسان، يا تعارض با كتاب مقدس تكيه دارند، نظريه خاص خودشان را تثبيت مي‌كنند.