خوانش پسااستعماري تجربه‌ي مهاجرت در رمان انگشتان لوليتا اثر واسيني الاعرج از ديدگاه هومي بابا

مهاجرت يكي از موضوعات مهم نقد پسااستعماري است و رمان اصابع لوليتا اثر واسيني الاعرج، رمان نويس معاصر الجزائري از جمله رمان هايي است كه به مساله مهاجرت از شرق به غرب مي پردازد. اين پژوهش برآن است اين مساله را در رمان يادشده از ديدگاه هومي بابا از نظريه پردازان اين نقد، مورد ارزيابي قراردهد. هومي بابا، مهاجر را در ارتباط با يادآوري خاطرات، تغيير هويت و برخورد «من» (استعمارگر) و «ديگري» (استعمارزده)، مي داند. مساله اصلي اين پژوهش، بررسي اين مولفه ها در اين رمان است و در اين راستا از روش توصيفي تحليلي استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد در اين رمان، شخصيت هاي مهاجر با وجود تفاوت در اتكا به خاطرات، زمان و مكان گذشته را از طريق اموري چون: قرائن حاليه، اشياء، يادگاري هاي الجزائر، مكان ها، سخنان اشخاص و امور طبيعي به ياد مي آورند و با زندگي در فضاي سوم، دچار پيوندخوردگي هويتي شده اند و اين امر در مولفه هايي چون زبان، دين، مليت، نام و دين نمود يافته است و به دليل ارتباط مستقيم «من» و «ديگري» با وجود تلاش «ديگري» براي از بين بردن فاصله، همچنان در مقام «ديگري» است و ديگريت سازي از طريق تاكيد بر تفاوت ها، ضماير جمع غائب، رسانه و بازنمايي كليشه ها، نژادپرستي، تكيه بر گذشته صورت پذيرفته است.