اصل برابري و عدم تبعيض در برخورداري از تامين اجتماعي در حكومت اسلامي

تامين اجتماعي از مهم ترين ساز و كارهاي تحقق عدالت اجتماعي محسوب مي شود، نظام حقوقي ايران به ويژه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي و گسترش شعارهاي عدالت و برابري، و رفع هرگونه تبعيض و نابرابري ، دست كم در سياستها و برنامه ها به دنبال تحقق عدالت اجتماعي از طريق ساز وكار تأمين اجتماعي در اصول متعدد قانون اساسي و قوانين عادي بوده و هست. با نگاهي به حكومت صدر اسلام (دولت پيامبر (ص) و اميرالمومنين (ع)) مبرهن مي‌شود كه اين اين حكومت ها مبتني بر برقراري اصل برابري و عدم تبعيض در رفاه بين مسلمين بوده است. دولت اسلامي ايران، نيز كه قانون اساسي آن با تأسي از قوانين و اصول اسلامي تنظيم گرديده ، تلاش نموده تا قواعد حاكم بر تامين اجتماعي را نيز بر مبناي اصولي همچون اصل برابري و پرهيز از هرگونه تبعيض وضع نمايد و قانونگذار دولت اسلامي را ملزم به دخالت در اجرا و نظارت بر آن نموده است. بنابراين قوانين تامين اجتماعي در ايران هر چند آنگونه كه در اهداف اوليه آن وضع گرديده،به جهت كمبود منابع و افزايش جمعيت تحت پوشش، نتوانسته منطبق با اصول حكومت اسلامي حركت نمايد، اما تلاش هاي صورت گرفته بيانگر اراده حكومت اسلامي در طي مسير برقراري عدالت و مساوات در اين حوزه مي باشد.