باز خواني اخلاقي تقنيني تعهدات بين المللي ايران در مبارزه با تروريسم

عليـرغم گستردگي و ويژگي هايي كه پديدۀ تروريسم پيدا كرده است، تنها چند دهه است كه به يكي از مباحث بحث برانگيز بين المللي، منطقـه اي و داخلـي، تبـديل شـده است. به رغم اينكه امروزه، همۀ كشورها يك صدا تروريسم را محكوم مي كنند، متأسفانه بحث تروريسم بيشتر جنبۀ سياسي به خود گرفته است تا جنبـۀ حقـوقي. بنابراين پديد تروريسم به يكي از مهمترين دغدغه هاي امنيتي ملت ها و دولت ها در سراسر جهان تبديل شده است. رواج پديده تروريسم منحصر به منطقه و يا دولت هاي خاصي نيست، بلكه از كشورهاي كوچك، كمتر توسعه يافته تا بزرگترين قدرت هاي دنيا به نحوي با اين معضل امنيتي مواجه هستند. به طور تقريبي مي توان گفت از زمان شكل گيري جامعه بين الملل و درك لزوم مقابله با تروريسم، كشورها و جامعه بين الملل سه راهبرد را در روند مبارزه با تروريسم در پيش گرفته اند كه هريك موفقيت هايي را در پيش داشته است، امّا هيچكدام قادر به مقابله ريشه اي با پديده تروريسم نبوده است و در بلندمدت نتوانسته از دست زدن به اقدامات تروريستي جلوگيري كند. اين مطالعه در پي آن است تا ابعاد راهبرد جمهوري اسلامي ايران در مقابله با تروريسم را در طي سه دهه اخير تبيين نمايد . با توجه به اينكه در حال حاضر، سيزده سند بين المللي در مورد مبارزه با تروريسم به تصويب رسيده است، ايران فقـط بـه شش سند از اين اسناد ملحق شده اسـت