عنوان مقاله :
خاستگاه رسوبات سيليسي‌آواري سازند باقروق در ايران مركزي براساس مطالعات پتروگرافي و ژئوشيميايي: ارتباط آن با وضعيت تكتونيكي حاشيه فعال جنوب اوراسيا
پديد آورندگان :
هاشمي عزيزي ، حليمه دانشگاه هرمزگان - گروه زمين‌شناسي , رضايي ، پيمان دانشگاه هرمزگان - گروه زمين‌شناسي , موسوي حرمي ، رضا دانشگاه فردوسي مشهد - گروه زمين‌شناسي , جعفرزاده ، مهدي دانشگاه صنعتي شاهرود - گروه زمين‌شناسي , مسعودي ، مهدي دانشگاه هرمزگان - گروه زمين‌شناسي
كليدواژه :
باقروق , ترياس , ايران مركزي , ژئوشيمي , خاستگاه
چكيده فارسي :
توالي مختلط سيليسي‌آواري-كربناته با محتواي عمدتاً آذرآواري گروه نخلك در ايران مركزي ازنظر سنگ‌شناسي در ترياس ايران منحصربه‌فرد بوده است و شباهت‌هايي را تنها با توالي آق‌دربند در شمال‌شرق ايران نشان مي‌دهد. گروه نخلك مركب از سه سازند الم، باقروق و اشين است. شواهد پتروگرافيكي سازند باقروق نشان مي‌دهد وجود دانه‌هاي گراولي كربناته با احتمال زياد از منشأ سازند الم، گراول‌هاي دگرگوني درجه ضعيف با منشأ احتمالي از مجموعه دگرگوني انارك (؟) و گراول‌هاي آذرآواري حاصل فعاليت‌هاي آتش‌فشاني همزمان با رسوب‌گذاري است. رخساره‌هاي ماسه‌سنگي اين سازند، ليتارنايت، فلدسپاتيك ليتارنايت و ليتيك آركوز را شامل مي‌شود. محاسبه شاخص دگرساني شيميايي با اكسيدهاي عناصر اصلي، نشان‌دهنده هوازدگي درجه متوسط است. نتايج ژئوشيمي نمونه‌هاي سازند باقروق، وجود سنگ‌مادر آتش‌فشاني از نوع فلسيك با جايگاه تكتونيك ديرينه كمان آتش‌فشاني و حاشيه فعال قاره‌اي را تأييد مي‌كند كه احتمالاً با فعاليت‌هاي آتش‌فشاني در حاشيه جنوبي فعال اوراسيا مرتبط بوده است. رسوب‌گذاري گروه نخلك در حوضه پشت‌كماني آق‌دربند در حاشيه فعال جنوب اوراسيا انجام شده است كه در ادامه از جايگاه اصلي خود در صفحه توران جدا شده است و به بلوك سيمرين ملحق شده و با چرخش خرد قاره ايران مركزي به موقعيت كنوني خود انتقال يافته است.
عنوان نشريه :
پژوهش‌هاي چينه نگاري و رسوب شناسي
