تجزيه و تحليل ريزرخساره‌اي، محيط‌هاي رسوبي و چينه‌نگاري سكانسي سازند پابده در برش نمونه، زاگرس

برش نمونه سازند پابده (پالئوسن فوقاني اليگوسن زيرين) در تاقديس (كوه) گورپي، زاگرس و خوزستان قرار گرفته است و ازنظر سنگ‌شناختي شامل تناوب مارن‌هاي ارغواني و سفيد، آهك مارني و آهك نازك تا ضخيم لايه غني از فرامينيفر‌هاي پلانكتونيك است. باتوجه‌به نبود شواهد فرسايش قاره‌اي يا خروج حوضه از آب، مرز پاييني اين سازند با سازند گورپي پيوسته است و مرز بالايي آن با سازند آسماري پيوسته و تدريجي است. مطالعات سنگ‌شناختي، توصيف و تجزيه و تحليل ريزرخساره‌ها به‌ويژه رخساره‌هاي همي‌پلاژيك، پلاژيك و توربيدايتي در بازه زماني پالئوسن تا اليگوسن زيرين نشان‌دهنده ته‌نشست سازند پابده در بخش عميق حوضه رسوبي است. باتوجه‌به مطالعات و مشاهدات صحرايي، مطالعه رخساره‌ها و بررسي‌هاي سكانسي، سطوح اصلي چينه‌نگاري سكانسي مانند مرز سكانس، سطح حداكثر عمق، سطح سيلاب دريايي، دسته‌هاي رخساره‌اي و 9 سكانس ته‌نشستي شناسايي شده‌اند. براساس ريزفسيل‌هاي تشخيص داده شده، سكانس‌هاي P1، P2 و بخشي از سكانس P3 (دسته رخساره‌اي FSST+LST) در بازه زماني پالئوسن، دسته رخساره‌هاي TST، HST و FRWST سكانس P3، سكانس‌هاي P4، P5، P6، P7 و P8 در ائوسن و سكانس P9 در ائوسن فوقاني اليگوسن زيرين نهشته شده‌اند. تمامي سكانس‌ها با مرز سكانسي نوع دو آغاز مي‌شوند. در تمامي سكانس‌ها به جز سكانس P3 و P4، اين مرز بر سطح TS منطبق است. عميق‌ترين سطح حداكثر عمق (mfs) به سكانس P3 متعلق است كه با فراواني چشمگير كاني‌هاي اوليه و درجازاي گلاكونيتي همراه است. منحني تغييرات سطح نسبي دريا در بيشتر سكانس‌ها به جز سكانس P3، P8 و P9 با منحني تغييرات جهاني سطح آب دريا براي بازه زماني مدنظر انطباق دارد. نبود انطباق در سكانس P3، P8 و P9 بيان‌كننده نقش فعاليت‌هاي تكتونيكي هم‌زمان با رسوب‌گذاري در حوضه زاگرس است.