عنوان مقاله :
زيستچينهنگاري نهشتههاي دونين پاياني كربونيفر آغازين در برش ميغان، شمالشرق شاهرود، البرز شرقي
پديد آورندگان :
پرويزي ، طاهره دانشگاه اصفهان - گروه زمين , بهرامي ، علي دانشگاه اصفهان - دانشكده علوم - گروه زمين شناسي , كايسر ، ساندرا موزه تاريخ طبيعي اشتوتگارت , كونيگشوف ، پيتر موسسه پژوهشي سنكنبرگ
كليدواژه :
زيستچينهنگاري , دونين پاياني , كربونيفر آغازين , گذر دونين كربونيفر , حادثۀ هنگنبرگ , برش ميغان
چكيده فارسي :
برش ميغان در 5 كيلومتري روستاي ميغان و 20 كيلومتري شمالشرق شاهرود، در زون ساختاري البرز شرقي قرار دارد. در اين برش، توالي نسبتاً كاملي از نهشتههاي پالئوزوئيك (سيلورين؟ پرمين) وجود دارد كه نهشتههاي دونين بالايي كربونيفر زيرين بهمنظور مطالعۀ زيستچينهنگاري نهشتههاي گذر دونين كربونيفر مطالعه شدند؛ به اين منظور، 45 نمونۀ سنگي بهطور سيستماتيك از 91 متر توالي مرز برداشت و با مطالعههاي آزمايشگاهي، تعداد 280 عنصر كنودونتي شامل 23 گونه متعلق به 5 جنس شناسايي شدند. باتوجهبه كنودونتهاي بهدستآمده از اين توالي، شش بايوزون زير تعيين شدند: Bispathodus aculeatus aculeatus Zone, Bispathodus costatus Zone, Bispathodus ultimus Zone, praesulcata Zone, ckl, sulcata Zone. مقايسۀ زيستچينهنگاري و سنگچينهنگاري برش مطالعهشده با توالي سنگچينهاي و بايوزونهاي استاندارد جهاني ارائهشده براي گذر دونين كربونيفر به شناسايي ناپيوستگي فرسايشي در اين مرز و نبود بايوزون كنودونتي kockeli Zone از آخرين بايوزونهاي فامنين پسين منجر شد. همچنين بررسيهاي صحرايي و آزمايشگاهي به شناسايي افقي از شيل تيره و در ادامه، يك افق ماسهسنگي در مرز دونينكربونيفر منجر شد كه با حادثۀ زﻳﺴﺘﻲ ﻫﻨﮕﻨﺒﺮگ قابلانطباق است. اين حادثه ﻛـﻪ ﺑـﺎ اﻧﻘـﺮاض ﺷـﺪﻳﺪ و ﻳـﺎ ميزان كم ﻇﻬـﻮر ﺗﺎﻛﺴـﺎ ﻣﺸـﺨﺺ ﻣـﻲﺷﻮد، ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗـأﺛﻴﺮ را روي ﻓﻮﻧـﺎي آمونوئيدها، ﺗﺮﻳﻠﻮﺑﻴـﺖﻫـﺎ، براكيوپودها و ﻛﻨﻮدونتها در برش مطالعهشده داﺷـﺘﻪ است.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي چينه نگاري و رسوب شناسي