حمله سايبري به مثابه جنايت تجاوز و بررسي صلاحيت ديوان كيفري بين‌المللي در رسيدگي به آن

از جمله صلاحيت‌هاي ديوان كيفري بين‌المللي رسيدگي به جنايت تجاوز مي‌باشد. در ابتداي تصويب اساسنامه ديوان كيفري بين‌المللي تعريفي از جنايت تجاوز ارائه نشده بود و تعريف اين جرم به آينده و بازنگري‌هاي اساسنامه موكول شد تا اينكه در نهايت تعريف اين جرم در سال 2010 در قالب ماده 8 مكرر اساسنامه ديوان كيفري بين‌المللي مورد تصويب قرار گرفت. با وجود اينكه در تعريف جرم مذكور اشاره‌اي به حملات سايبري نشده است ولي به نظر مي‌رسد كه مي‌توان آن حملات را با توجه به متن اساسنامه ديوان و قطعنامه 3314 مجمع عمومي سال 1974 به عنوان جنايت تجاوز در نظر گرفت. براي اينكه بتوانيم حملات سايبري را در چارچوب جنايت تجاوز مورد بررسي قرار دهيم اينگونه حملات مي‌بايستي به آستانه شدت مورد نياز در مورد تحقق جنايت تجاوز رسيده باشند. در حقيقت آستانه جنايت تجاوز را مي‌توان نقض جدي‌ترين قواعد حقوق بين‌الملل دانست. براي تحقق جنايت تجاوز، افرادي كه مرتكب حملات سايبري مي‌شوند نيز عمدتاً مي‌بايستي از اوضاع و احوال واقعي كه منجر به نقض آشكار حقوق بين‌الملل مي‌شوند، مطلع باشند كه البته اثبات اين امر در مورد حملات سايبري معمولاً دشوار است. با وجود اينكه مي‌توان حملات سايبري را در قالب صلاحيت ديوان كيفري بين‌المللي مورد توجه و بررسي قرار داد ولي به نظر مي‌رسد بهترين حالت، توافق دولت‌ها در مورد روشن كردن ابعاد مربوط به حملات سايبري در خصوص جنايت تجاوز و تخصيص قضاتي آگاه به مسائل مربوط به حملات سايبري و تكنولوژي‌هاي مرتبط با آن در ديوان كيفري بين‌المللي باشد.