جرم‌شناسي واقع‌گراي راست، زمينه‌ها و جلوه‌ها

بديهي است كه نمي‌توان حضور جدي و پررنگ انديشه‌هاي جرم‌شناسي واقع‌گراي راست را در ساحت انديشه كيفري انكار نمود. انديشه‌هايي كه امروزه در بسياري از كشورهاي غربي با القاء ناكارآمدي سياست‌هاي پيشگيرانه و با عوام گرايي كيفري، به‌عنوان مدلي كارآمد، سياست كيفري سخت‌گيرانه را حياتي دوباره بخشيده است. اين مقاله كه با استفاده از ابزار كتابخانه‌اي تهيه شده، مي‌كوشد كه بنيان‌ها و پيش‌فرض‌هاي بديهي انگاشته شده اين رويكرد را در پرتو مكاتب و انديشه‌هاي جرم‌شناسي و كيفري از نو باز بيني و باز آزمايي نمايد. نتيجه اينكه جرم‌شناسي واقع‌گراي راست كه ادعا مي‌كند ديدگاه واقع‌گرايانه تري نسبت به علل جرم و انحراف دارد، از مفاهيم و گزاره‌هايي بهره مي‌برد كه مي‌توان به وضوح آن‌ها را در مطالعه پيشيني مكاتب و انديشه‌هاي كيفري و جرم‌شناسي مشاهده كرد. ضرورت پژوهش حاضر، علاوه بر فقر موجود راجع به ادبيات جرم شناسيِ واقع گرايانه، از نقش و كاركرد اين رويكرد در حيات، تحول و پويايي انديشه كيفري نشأت مي گيرد. مسأله اصلي اين است كه مهمترين زمينه ها و جلوه هاي گرايش به جرم شناسي واقع گراي راست و تجديد حيات آن كدامند؟ يافته‌هاي اين تحقيق نشان داد جرم‌شناسي واقع‌گراي راست، ريشه در عوامل متعددي دارد. مي‌توان گفت مجموعه‌اي از عوامل سياسي، اقتصادي و جرم شناختي در شكل‌گيري و استمرارِ برنامه‌ها و اهداف اين نظريه نقش اساسي دارند.