ارتباط نگراني و دلبستگي ناايمن با بهزيستي روان‌شناختي

پژوهش حاضر به‌منظور بررسي رابطه‌ نگراني و دلبستگي ناايمن با بهزيستي روان‌شناختي، در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن انجام شد. 90 نفر از دانشجويان به‌شيوه‌ نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌ نگراني پنسيلوانيا (PSWQ)، پرسشنامه‌ بهزيستي روان‌شناختي ريف (RPWQ)، و مقياس دلبستگي بزرگسالان (AAS) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيريِ گام به گام به‌كار برده شدند. بين نگراني و بهزيستي روان‌شناختي همبستگي منفي معناداري ديده شد (p 0/05). آماره‌ F به‌دست آمده براي متغير پيش‌بينِ نگراني 518/6 است كه با توجه به سطح معناداري (p=0/012)، حاكي از آن است كه متغير نگراني مي‌تواند پيش‌بيني ‌كننده بهزيستي روان‌شناختي باشد. آماره‌ F به‌دست آمده براي متغير پيش‌بينِ دلبستگي ناايمن 4/018 است كه با توجه به سطح معناداري (p=0/047)، حاكي از آن است كه متغير دلبستگي ناايمن مي‌تواند پيش‌بيني‌كننده بهزيستي روان‌شناختي باشد.