نقش سبك‌هاي مقابله‌اي و تاب‌آوري در پيش‌بيني احساس غربت

هدف اين پژوهش تعيين نقش سبك‌هاي مقابله‌اي و تاب‌آوري در پيش‌بيني احساس غربت در دانشجويان بود. پژوهش حاضر به روش همبستگي انجام شد. جامعه‌ آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان غيربومي ساكن خوابگاه‌هاي دانشگاه كردستان در سال تحصيلي 93-92 تشكيل مي‌دادند كه از بين آنها، 200 نفر به‌صورت تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند (نيمي دختر و نيمي پسر). براي جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه احساس غربت (UHS-F)، و مقياس تاب‌آوري (CD-RIS)، و پرسشنامه‌ سبك‌هاي مقابله اندلر و پاركر (CISS) استفاده شد. اطلاعات به‌دست آمده با استفاده از تحليل واريانس چندمتغيره و رگرسيون چندگانه تجزيه و تحليل گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين تاب‌آوري و احساس غربت همبستگي منفي معنـاداري وجـود دارد. همچنين، بين احساس غـربت و سبك مقـابـله‌اي هيـجـان‌مدار و اجتنابـي، رابطه مثبت و معناداري وجـود دارد، بــه‌ گـونـه‌اي كه متـغـيـرهـاي سبـك‌ مقـابـله‌اي (هيجان‌مدار)، تاب‌آوري، و جنسيت تـوانستند احسـاس غربـت را پـيش‌بـيني كنند (R^2=33%). همچنين، تحليل واريانس چندمتغيره نشان داد كه ميزان مؤلفه‌هاي احساس غربت (دلتنگي براي خانواده، ميل براي برگشت به خانواده، و سازگاري) در دانشجويان دختر و پسر به‌طور آماري متفاوت است (p 0/01).