مقايسه حالات عاطفي آرماني و واقعي در افراد وابسته به مواد افيوني و غير معتادان و رابطه آنها با ويژگي هاي شخصيت

پژوهش حاضر با هدف بررسي حالات عاطفيِ واقعي و آرماني در دو گروه وابسته به مواد افيوني و غيرمعتاد و نيز رابطه آنها با ويژگيهاي شخصيتي در دو گروه مذكور انجام شد. پژوهش از نوع پس رويدادي است و جامعه آماري آن متشكل است از كليه افراد وابسته به مواد افيوني كه در سال 1391 به مراكز خودمعرف ترك و بازتواني اعتياد شهر تهران مراجعه كرده بودند. نمونه‌ پژوهش از 30 نفر از اين معتادان به مواد افيوني تشكيل مي‌شود. گروه غيرمعتادان نيز 30 نفر هستند كه پس از آنكه با گروه معتاد به‌لحاظ سن، همتاسازي گرديدند، به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. هر دو گـروه به شاخص ارزيابي عاطفه (AVI) و پرسشنامه سرشت و منش (TCI) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و MANOVA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. بين اين دو گروه در تمامي خرده‌مقياسهاي AVI آرماني، به جز خرده‌مقياس HA، و نيز خرده‌مقياسهاي P، LA، و N در پرسشنامه AVI واقعي، و همچنين در خرده‌مقياسهاي NS، RD، و SD از پرسشنامه شخصيت TCI تفاوت معناداري در سطح اطمينان 95/0 وجود دارد. همچنين، در غيرمعتادان، بين تمامي خرده‌مقياسهاي مشابه AVI واقعي و آرماني همبستگي معناداري وجود دارد. به جز بين دو خرده‌مقياس LAN و HAN. بين هيچ‌كدام از خرده‌ مقياس هاي مشـابه در گـروه معتادان همبستگي معناداري ديده نمي شود. به اين ترتيب، بين افراد وابسته به مواد افيوني و افراد غيرمعتاد از نظر حالات عاطفي واقعي، آرماني، و برخي ويژگيهاي شخصيتي تفاوت وجود دارد.