تأثير رابطه‌ معنايي و بارِ هيجاني بر بازشناسي كلمات متداعي

اين پژوهش با هدف بررسي تأثير رابطه معنايي و بارِ هيجانيِ القاشده بين جفت كلمات بر ميزان بازشناسي آنها انجام شد. براي اين منظور، از طرح تك گروهي با پس آزمون استفاده شد. جامعه آماري پـژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه دولتي سمنان در سال 1392 تشكيل مي دادند. شركت كنندگان 80 دانشجوي دوره كارشناسي (43 مرد و 37 زن) از دو دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي و دانشكده فني و مهندسي دانشگاه سمنان بودند كه از طريق روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. با استفاده از نرم افزار سوپرلب، شركت كنندگان به يك آزمون رايانه اي پاسخ دادند كه جفتهايي از كلمات را عرضه مي كرد و همچنين فرم تعديل شده حافظه كوتاه مدت وكسلر را تكميل كردند. داده ها با تحليل كوواريانس اندازه گيري هاي مكرر تحليل شدند. يافته ها حاكي از تأثير رابطه معنايي و بارِ هيجاني بر ميزان بازشناسي كلمات جفت شده هستند (F=7/64، P 0/001). بالاترين ميـزان بـازشناسي در شـرايط ارائه جفت كلمات خنثي است كه بـا يكديگر رابطه معنايي دارند اما در مورد جفت كلمات هيجاني كه فاقد رابطه معنايي با يكديگر هستند، كمترين ميزان بازشناسي مشاهده شد. نتايج نشان داد كه رابطه معنايي بين جفت كلمات، در مقايسه با والانس هيجاني (مثبت يا منفي) آنها، تأثير بيشتري بر بازشناسي دارد.