انتقال آوايي شعر فرانسه در رسم‌الخط فارسي

شعر هنري زباني است كه از دو توانايي توصيفي و موسيقايي بهره مي‌برد. معمولاً در ترجمه شعر يكي از اين دو توانايي به نفع ديگري ناديده گرفته مي‌شود. آنچه بيشتر مورد توجه قرار مي‌گيرد دقت در انتقال معنا و وفاداري به تصويرپردازي‌هاي شاعر است. افيم اتكيند، زبان‌شناس و اديب روس در پژوهش‌هاي خود در حوزه ترجمه شعر به شش نمونه از ترجمه اشاره كرده‌ و معتقد است كه هرگونه تلاش براي ترجمه شعر و به ويژه اشعار با شكل ثابت به يكي از اين نمونه‌ها محدود مي‌شود. امّا آنچه اتكيند به آن مي‌رسد در نهايت آن كليتي نيست كه او اصرار دارد در ترجمه از زبان مبداء به زبان مقصد حفظ شود. به نظر ما اصلي‌ترين قسمت شعر كه لفظ يا موسيقي كلمات است در ترجمه شعر از دست مي‌رود. از اين رو مقاله حاضر بر آن است كه پيشنهادي در جهت امكان‌پذير ساختن انتقال موسيقي شعر از زبان مبداء به زبان مقصد ارائه دهد. پيشنهاد ما انتقال آوايي در رسم‌الخط زبان مقصد است كه مي‌تواند جنبه‌هاي موسيقايي شعر فرانسه را در خوانش خوانندگان فارسي زبان ناآشنا به زبان فرانسه برجسته كند. بدين ترتيب خواننده فارسي زبان‌ شعر فرانسه نه تنها از جذابيت‌هاي معناشناختي شعر بهره مي‌شود بلكه مي‌تواند از موسيقي شعر كه جزء جدايي ناپذير آن است نيز لذت ببرد.