بررسي واكنش ارقام گندم ديم (Triticum aestivum L.) در دو منطقه نيمه‌خشك و نيمه‌مرطوب استان گلستان

يكي از جنبه‌هاي بسيار مهم در به‌نژادي گندم، ثبات و پايداري ارقام تحت شرايط مختلف محيطي است. به همين منظور جهت بررسي واكنش ارقام گندم ديم در دو منطقه نيمه‌خشك (مزرعه تحقيقاتي دانشگاه گنبد كاووس) و نيمه‌مرطوب (مزرعه‌اي در گرگان) در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 4 تكرار و با 7 رقم گندم ديم (آفتاب، آذر 2، سرداري، قابوس، كريم، كوهدشت و لاين 17) در سال زراعي 96-1395 اجرا شد. در اين آزمايش صفات فنولوژيكي (روز از كاشت تا گرده‌افشاني، روز از كاشت تا رسيدگي، طول دوره پر شدن، سرعت دوره پر شدن)، حداكثر شاخص سطح برگ، عملكرد و اجزاي عملكرد (تعداد پنجه در متر مربع، دانه در سنبله، سنبلچه در سنبله، دانه در متر مربع، ميانگين وزن دانه، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت) ارقام در دو منطقه مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه در هر يك از مناطق گنبد و گرگان ارقام متفاوتي به عملكرد دانه بالا دست يافتند. به نحوي كه در منطقه گنبد لاين 17 با 375 گرم در متر مربع و در منطقه گرگان رقم كوهدشت با 546 گرم در متر مربع از بالاترين عملكرد برخوردار بودند. در منطقه گرگان رقم كريم با 191 روز و در منطقه گنبد لاين 17 با 174 روز، زمان كمتري براي سپري نمودن از كاشت تا رسيدگي به ثبت رساندند. بنابراين با توجه به نتايج مي‌توان بيان داشت كه رقم كوهدشت در گرگان و لاين 17 در گنبد نسبت به ساير ارقام از برتري قابل ملاحظه‌اي برخوردار بودند.