تفسير هبه نفس به پيامبر (ص) و شبهات پيرامون آن

طبق آيه پنجاه سوره احزاب كه در بيان احكام ازدواج‌هاي پيامبر (ص) مي‌باشد، اينكه زني خودش را به پيامبر هبه كند، حلال دانسته شده است. مفسران در وجه اختصاص هبه نفس به پيامبر، وقوع تاريخي چنين نكاحي و شرايط آن، نظرات متفاوتي دارند. همچنين اختصاص اين حكم به پيامبر، زمينه طرح شبهاتي، از جمله تلاش در تأمين خواسته نفساني و سوء استفاده از موقعيت اجتماعي شده است. در اين نوشته با روش روايي و مراجعه به منابع تاريخي و تفسيري، به تفسير آيه پرداخته و با استناد به شواهد تفسيري، تاريخي و عقلي، شبهات مربوط بررسي شده است. ضمن مبرا دانستن ساحت نبوي از هواپرستي، اين آيه در مقام تصحيح سنت‌ جاهلي در هبه زنان دانسته شده كه با اختصاص آن به پيامبر و اشتراط پذيرش ايشان، تأكيدي بر انحصار تأمين نياز جنسي در ازدواج دارد. جواز مشروط نكاح هبه‌اي، به‌نوعي نسخ و حذف تدريجي آن است. اين آيه، گواهي بر پاكدامني پيامبر و تلاش ايشان در ابلاغ رسالت الهي است.