اعتبارسنجي روايات اهل بيت (ع) درباره «حجيت تفسير صحابه» با بررسي آراي آيت‌الله معرفت

صحابه بعد از پيامبر و امام علي (ع) نخستين افرادي هستند كه با تأثير­پذيري از تعليمات آن دو بزرگوار، اقدام به تفسير قرآن نمودند. استاد معرفت در كتاب «التفسير الاثري الجامع» با استناد به روايات اهل بيت(ع)، تعريف جديدي از معناي اصطلاحي «صحابه» ارائه كرده و بر اساس آن، به تعديل و توثيق تمام صحابه پرداخته و اعتبار مطلق آثار تفسيري ايشان را نتيجه گرفته‌اند. اين نوشتار پس از مفهوم­ شناسي «صحابي» و بيان و بررسي ديدگاه استاد در اين باره، به نقد سندي و متني آن دسته از روايات عترت كه مستندِ ايشان براي اثبات حجيّت و اعتبار تفسير صحابي بوده، پرداخته و برداشت استاد از اين روايات را مورد بررسي قرار داده است. به نظر نگارنده، مفهوم «صحابي» يك حقيقت لغوي يا عرفي است كه گستره معنايي آن محدود به عده‌اي انگشت‌شمار نمي‌شود. همچنين در روايات اهل بيت (ع) هيچ دليلي بر اعتبار ويژه تفسير صحابه از آن جهت كه صحابه‌اند، وجود ندارد؛ زيرا اين روايات اشكال سندي و دلالي دارند.