عنوان مقاله :
پهنه‌بندي فرسايش خاك و برآورد رسوب ساليانه حوضه شازند با استفاده از مدل MPSIAC و فناوريGIS-RS
پديد آورندگان :
رجبي ، علي محمد دانشگاه تهران، پرديس علوم - دانشكده زمين شناسي , رجبي ، علي محمد دانشگاه تهران، پرديس علوم - دانشكده زمين شناسي , ياوري ، عادل دانشگاه قم - دانشكده فني مهندسي - گروه عمران , ياوري ، عادل دانشگاه قم - دانشكده فني مهندسي - گروه عمران , مرادي ، مجتبي - - , مرادي ، مجتبي - -
كليدواژه :
فرسايش , سيستم اطلاعات جغرافيايي , MPSIAC , حوضه شازند , رسوب
چكيده فارسي :
امروزه ارزيابي ميزان فرسايش و توليد رسوب در حوضه‌هاي آبخيز، يكي از مسايل اساسي در مديريت منابع آب و ارزيابي‌هاي محيط‌زيستي است. در سال‌هاي اخير استفاده از روش‌هاي تجربي با توجه به مشكلات دسترسي به آمار توليد رسوب اهميت زيادي پيدا كرده است. در اين مقاله با استفاده از مدل MPSIAC ميزان فرسايش و توليد رسوب حوضه آبريز شازند در محدوده سد ساوه مورد ارزيابي قرار گرفت و نتايج با روش هيدرومتري مقايسه شد. به اين منظور با استفاده از تصاوير ماهواره لندست، IRS هند و سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) با دقت 10×10متر، شبيه‌سازي حوضه در محيط نرم‌افزار ArcGIS 10.2 و ENVI5.1 انجام و پارامترهاي مختلف مورد نياز مدل تعريف شد. سپس درجه رسوب‌دهي و پهنه‌بندي فرسايش حوضه شازند با استفاده از اين مدل به صورت نقشه‌هاي پهنه‌بندي به‌دست آمد. در ادامه نتايج ميزان رسوب ساليانه حاصل از مدل در ايستگاه‌هاي مورد مطالعه (ايستگاه هاي پل‌دوآب، توره، ازنا و بازنه) با نتايج حاصل از روش هيدرومتري مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج نشان مي‌دهد مدل MPSIAC با روش هيدرومتري در ايستگاه‌هاي پل‌دوآب، توره و ازنا به ترتيب 95.4%، 77.7% و 95.05% هم‌خواني دارند. بر اساس اين مطالعه مدلMPSIAC در برآورد حداكثر رسوب ساليانه و پهنه‌بندي فرسايش از دقت قابل قبولي برخوردار است.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي محيط زيست
