تفكيك عمق نوري ذرات معلق از ابر و رسوبات در مناطق دريايي با استفاده از داده هاي ماهواره اي

پژوهش حاضر با هدف به كارگيري فناوري سنجش از دور و استفاده از تصاوير سنجنده موديس براي محاسبه ميزان ريزگردها در خليج فارس و ارزيابي مدل همبستگي خطي ريزگردهاي جوي با اندازه‌گيري‌‌هاي زميني مي‌‌باشد. روش كار به اين صورت بود كه ابتدا ماسك رسوبات و ماسك ابر و تصحيح اتمسفري بر روي تصاوير اعمال شد و در ادامه استخراج مقادير غبار به صورت پارامتر AOD با استفاده از كد تهيه شده به زبان نرم‌افزار متلب صورت گرفت و در نهايت با استفاده از داده‌هاي آيستگاه‌هاي آئرونت و شاخص‌هاي آماري RMSE و RMSD ارزيابي نتايج صورت گرفت. نتايج اوليه حاصل از اجراي الگوريتم ‌نشان‌دهنده توانايي مدل در شبيه‌سازي ذرات ريزگرد بود. بررسي نتايج نشان داد كه الگوريتم موجود داده‌‌هاي انعكاس طيفي براي شعاع موثرهاي مختلف در جداول LUT را براي غلظت ريزگردها شبيه‌سازي مي‌كند. ميزان همبستگي براي روز 22 شهريور 1383 براي باند 1.243 برابر با 0.94 و براي باند 1.643 برابر با 0.97 به دست آمد. كه روند خوبي را بين داده‌هاي اندازه‌گيري نشان مي‌دهد، شاخص‌هاي RMSE و RMSD در اين روز براي باند 1.243 به ترتيب 0.02 و 0.02 و براي باند 1.643 برابر با 0.1 و 0.01 محاسبه شد. بنابراين، مي‌توان بيان كرد دقت شبيه‌سازي‌ها در اين باندها مناسب است. نتايج ارزيابي‌ها نشان داد مقادير AOD به دست آمده از تصاوير ماهواره‌اي همبستگي معني‌داري با AOD اندازه‌گيري شده در ايستگاه‌هاي آئرونت دارد.