بررسي مقياس‌هاي مختلف به منظور تعيين پارامترهاي زيستگاهي مطالعه موردي: پلنگ پارك ملي گلستان

مدل‌‌سازي زيستگاه با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي علاوه بر پيش‌‌بيني زيستگاه‌‌هاي مناسب ابزار مهمي براي ارزيابي مطلوبيت زيستگاه براي يك گونه است. پلنگ ايراني (Panthra pardus saxicolor) به عنوان يك گونه در خطر انقراض در فهرست سرخ آي‌‌يو‌‌سي‌‌ان جاي دارد. در اين پژوهش به منظور تعيين مهم‌‌ترين پارامترهاي زيستگاهي اين گونه در پارك ملي گلستان از روش تحليل فاكتوري آشيان بوم‌‌شناختي و نرم‌‌افزار بيومپر و به منظور بررسي مقياس‌‌هاي مختلف از تغيير اندازه سلول نقشه‌‌هاي زيستي و حضور گونه با به كارگيري نرم‌‌افزار ARC GIS 9.3 استفاده شد. نتايج اين مطالعه نشان داد متغيرهاي ارتفاع، چشمه و منابع آبي و جاده مهم‌‌ترين پارامترهاي زيستگاهي موثر در پراكنش گونه پلنگ در مقياس‌‌هاي مختلف در پارك ملي گلستان است و تصاويري با اندازه سلول 60 ×60 و 90 × 90 بهترين مقياس براي زيستگاه پلنگ در پارك ملي گلستان است. به طوركلي به منظور درك فرايندهاي موثر بر توزيع و فراواني موجودات بايد تاثير متغيرهاي محيطي در مقياس‌‌هاي مكاني مختلف بررسي شود تا به مديريت بهتر بوم‌‌سازگان دست يافت.