سنجش ميزان آگاهي محيط‎زيستي و بررسي تاثير آموزش محيط‎زيست در مدارس روستايي شهرستان چگني، استان ‎لرستان

سنجش آگاهي دانش‌آموزان نسبت به محيط‌زيست و بررسي تاثير  آموزش حفاظت از آن به‌خصوص در مناطق روستايي ضروري به نظر مي‌رسد. تحقيق حاضر با هدف بررسي سنجش ميزان آگاهي و بررسي تاثير  آموزش محيط‌زيست به خصوص جنگل‎ها در مدارس روستايي شهرستان چگني، استان لرستان انجام گرفت. براي اين منظور هفت مدرسه در مقطع دبيرستان در شهرستان چگني (استان لرستان) واقع در منطقه جنگلي، انتخاب شدند. تعداد 1000 نفر از دانش‌آموزان در قالب سخنراني، نصب پوسترها و فيلم‌هاي آموزشي محيط‌زيست، تحت آموزش قرار گرفتند. از اين تعداد، 300 نفر بر اساس برآورد حجم نمونه كوكران به‌طور تصادفي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند تا ديدگاه‌ آن‌ها قبل و بعد از آموزش مورد بررسي قرار گيرد. به منظور جمع‎آوري اطلاعات، پرسشنامه‌اي طراحي شد كه اعتبار آن توسط صاحبنظران و پايايي آن با انجام آزمون مقدماتي تاييد شد. ميزان ضريب آلفاي كرونباخ براي متغيرهاي رفتار، دانش، شناخت، نگرش محيط‌زيستي و آموزش به ترتيب 0.8، 0.9، 0.8، 0.7 و 0.8به دست آمد. پايه‌هاي مختلف، معدل دانش‌آموزان، درآمد خانوار و سطح تحصيلات پدر و مادر دانش‌آموزان نيز تاثير  معني‌داري بر آگاهي نگرش و ديدگاه آن‌ها نداشتند. بين دانش محيط‌زيستي با متغيرهاي شناخت محيط‌زيستي (0.639)، نگرش محيط‌زيستي (0.568) و آموزش (0.479) و دانش و رفتار محيط‌زيستي (0.320) رابطه مثبت و معناداري مشاهده شد (0.01≥p). به‌طوركلي مي‌توان بيان نمود كه آموزش نقش موثري در نگرش و رفتار مسئولانه دانش‌آموزان نسبت به محيط‌زيست دارد. از آن جايي ‎كه فعاليت‎هاي ترويجي فعلي نقش كم‌رنگي در بهبود نگرش و رفتار محيط‌زيستي دانش‌آموزان در مناطق روستايي با منابع‌طبيعي رو به تهديد داشته است، بنابراين توجه بيشتر به امر آموزش در مناطق مطالعه شده ضروري به نظر مي‌رسد.