مدل‌سازي انتشار مونواكسيد كربن در شهر تبريز با رويكرد پويايي‌شناسي سيستم

در اين پژوهش با استفاده از رويكرد پويايي‌شناسي سيستم، انتشار آلاينده مونوكسيد كربن در دوره زماني ۱۴۰۰-۱۳۹۱ شبيه‌سازي‌شده است. هدف از اين مطالعه مدل‌سازي انتشار آلاينده مونوكسيد كربن و ارزيابي سناريوهاي مختلف جهت كاهش آلودگي هواي شهر تبريز مي‌باشد. بر اساس ادبيات تحقيق متغيرهاي«مصرف انرژي يا سوخت‌‌هاي فسيلي»، «توسعه شهر و شهرنشيني»، «حجم ترافيك»، «جمعيت شهر»، «توسعه صنعتي»، «مهاجرت» و «فضاي سبز» به‌عنوان متغيرهاي كليدي مؤثر در توليد مونواكسيد كربن در نظر گرفته شده‌اند. تعامل بين متغيرها به عبارت ديگر فرضيه پويا با استفاده از نمودار‌‌هاي علّيحلقوي و نقشه‌هاي حالتجريان نشان داده شد. سپس با كمك گرفتن از نظريه‌‌هاي معتبر در حوزه ادبيات مساله و ديدگاه‌هاي افراد خبره، روابط علّي در قالب توابع رياضي تعريف‌شده و در نهايت اقدام به شبيه‌سازي‌شده است. بر اساس نتايج شبيه‌‌سازي، حدود 97 درصد مونوكسيد كربن موجود در هوا به دليل مصرف بنزين مي‌باشد. همچنين نتايج ارزيابي سناريوها نشان داد كه جايگزيني بنزين يورو چهار و كاهش نرخ معمول سفرهاي ماهانه، انتشار مونواكسيد كربن در شهر را به صورت قابل توجهي كاهش خواهد داد.