معرفت شناسي گزاره هاي اخلاقي از منظر علامه و شهيد مطهري و پاسخ به چالشها

يكي از مسائل مطرح در اين روزگار، معرفت شناسي گزاره هاي ارزشي است. از ديدگاه برخي، مفاهيم ارزشي، از مفاهيم فلسفي اند. و در نتيجه گزاره هاي برآمده از اين مفاهيم معرفت زا و استدلال پذيرند و از نگاه برخي مفاهيم تصوري اين گزاره ها، از اعتبارات ذهن هستند و از آنجايي كه قوام ماده قياس به اعتبار ذهن است، پس گزاره هاي برآمده از اين مفاهيم نامعرفت زا و استدلال ناپذيرند و بحث ديگري كه به دنبال اين ديدگاه، مطرح مي گردد، نسبي بودن اين گزاره ها است. اين تحقيق بر آن است تا با نگاهي مسئله محور، با توصيف و مقايسه آثار علامه طباطبايي و استاد مطهري و تجزيه و تحليل عقلاني آنها، حقيقت اين امر، روشن گردد. از دقت در بياناتشان، اين مطلب حاصل مي گردد كه آنها، بر ديدگاه دوم هستند اما نمي توان نسبيت گزاره هاي ارزشي را به آنها نسبت داد. اشكالهاي زيادي، بر ديدگاه علامه و شهيد مطهري، وارد گشت اما اكثر آنها صحيح نيستند. به نظر مي رسد ديدگاه اعتباري بودن مفاهيم تصوري، در جملات انشائي، درست باشد ولي در گزاره هاي خبري، نادرست است.