زندگاني و احوال و آثار شاه جهانگير هاشمي كرماني

lt;p dir= RTL gt; lt;strong gt;         شاه جهانگير هاشمي كرماني از شاعران و عارفان قرن نهم و دهم هجري ، نسب او از طرف پدر و مادر به قاسم انوار و شاه نعمت الله ولي مي‌رسد. با نظر به آثار او و به استناد منابع مختلف، او شاعري چيره دست و عارفي كامل بوده و مي‌توان او را يكي از ميراث داران بزرگ مكتب عرفاني نعمت اللّهيه به شمار آورد. هاشمي در طول حيات خود سفرهايي داشته است؛ از جمله او در سالهاي پاياني عمر خود، يعني نيمه اوّل قرن دهم به شبه قاره (سند) كوچيد و در آن سرزمين، مورد تكريم حاكم آنجا شاه حسن ارغون و بزرگان آن ديار بود. آثار او عبارتند از ديوان شعرش كه از ميان رفته است و تنها ابياتي ازآن در برخي تذكره‌ها نقل شده و ديگري منظومه مهم و شور انگيز مظهر الاثار كه به پيروي از مخزن الاسرار نظامي سروده شده و نسخه‌هاي متعدّدي از آن موجود است. هاشمي اين مثنوي را در سال 940 هـ در ديار سند سروده. او در سال 946 هـ هنگام بازگشت از سند به دست راهزنان كشته شد. در اين مقاله تلاش شده تا با جستجو در منابع مختلف و بررسي و تحليل و تطبيق آنها، شرحي كامل و صحيح از احوال و زندگي و آثار هاشمي كرماني ارائه شود. lt;/strong gt; lt;/p gt;