جايگاه مذاكره با دشمن در قيام امام حسين عليه السلام؛ نقدي بر ديدگاه محمد سروش محلاتي

آقاي سروش محلاتي در گفتاري زير عنوانِ «امكان يا امتناع مذاكره با دشمن در سياست انقلابي امام حسين عليه السلام»، با استناد به گفت‌وگوي امام حسين عليه السلام و عمربن‌سعد در كربلا، تلاش كرده است تا ثابت كند: «امام حسين عليه السلام با انجام ملاقات‌هايي در كربلا، به‌دنبال مذاكره و توافق (با يزيد) بود تا جلوي جنگ گرفته شود». نوشتار حاضر نقدي تاريخي بر ديدگاه اوست. گفتار وي با وجود امتيازاتي همچون تفكيك ابعاد مسئله، بحث تفصيلي در بُعد تاريخي و گردآوري آراي كم‌شناخته‌شده از بزرگان، داراي كاستي‌هاي مهمي در دو بخش روشي و محتوايي است. اين كاستي‌ها از نظر روشي، نقل يك‌سويه‌ تاريخ و تكيه‌ ناروا بر آراي بزرگان، و از نظر محتوايي، بي‌توجهي به انگيزه‌ جعل و روند اشاعه‌ پيشنهادهاي منتسَب به امام عليه السلام، ترجمه‌ نادرست بخش مهمي از گزارش مورد استناد، ناديده‌انگاري بيعت‌خواهيِ يزيد، و بي‌توجهي به مباني و اهداف قيام امام عليه السلام و ارائه‌ تصويري مبهم از آن است.