خوانش و تفسير حكماي مسلمان از پيشاسقراطيان ملطي

در تاريخ فلسفه، فيلسوفان نخستين از اهميت ويژه‌يي برخوردارند؛ زيرا اولين مراحل شكلگيري مفاهيم و افكار فلسفي را رهبري كرده‏اند. در اين ميان، سه فيلسوف ملطي از اهميت بسزايي برخوردارند؛ سؤالي كه اين سه فيلسوف مطرح كردند باعث شد فيلسوفان بعدي را به اين تكاپو وادارد كه به آن جوابي درخور بدهند. سؤال اين بود كه «اصل نخستين عالم چيست؟» در دوره ترجمه متون فلسفي به زبان عربي، مسلمانان با اين انديشمندان تا حدودي آشنا شدند و آراء آنها را نقل و در برخي از موارد نيز تفسير نمودند. نوشتار حاضر بر آن است تا خوانش و تفسير فيلسوفان مسلمان را از پيشا‌سقراطيان ملطي نشان دهد و به اين سؤال پاسخ گويد كه فيلسوفان مسلمان تا چه اندازه در خوانش و تفسير خود از اين فيلسوفان راه صواب را پيش گرفته‌اند. پاسخ اجمالي به اين مسئله آن است كه فيلسوفان مسلمان يك تفسير كاملاً غيرتاريخي ارائه كرده‌اند كه قابل نقد تاريخي ميباشد.