بهينه سازي پوشش دهي دي متوكسي دي متيل سيلان به روش رسوب شيميايي بخار تقويت شده با پلاسما (PECVD) بر روي كاغذ پوشش دهي شده با اتيل وينيل الكل

در اين تحقيق جهت بهبود ويژگي ممانعتي كاغذ نسبت به عبور اكسيژن، پليمر EVOH به روش روزن‌راني بر روي كاغذ حاصل از خمير CMP پوشش‌دهي گرديد. پليمر اتيل وينيل الكل (EVOH) با وجود نفوذپذيري كم نسبت به عبورگازها، مقاومت كمي نسبت به عبور آب و بخار آب دارد. سپس دي‌متوكسي‌دي‌متيل سيلان به عنوان پوشش آب‌گريز بر روي پليمر EVOH با روش رسوب شيميايي بخار تقويت شده با پلاسما (PECVD) لايه نشاني شد. بدين منظور، يك آزمايش فاكتوريل با سه فاكتور در سه سطح شامل زمان(10-8-6 دقيقه)، فشار(500-400-300 ميلي تور) و نيروي فركانس راديويي(90-70-50 وات) طراحي شد. براي يافتن شرايط بهينه، ميزان زاويه تماس آب، نرخ عبور اكسيژن، مقاومت كششي و انرژي كرنشي نمونه‌هاي پوشش‌دهي شده اندازه‌گيري شد. جهت بهينه سازي شرايط پوشش دهي دي متوكسي دي متيل سيلان، با هدف بهبود ويژگي آب گريزي، كاهش نرخ عبور اكسيژن، افزايش مقاومت كششي و انرژي كرنشي كاغذ، به كمك نرم افزارDesign Expert از روش سطح پاسخ استفاده شد. نتايج روش سطح پاسخ تعيين كرد شرايط بهينه در زمان 6 دقيقه، فشار499.99 ميلي تور و توان50 وات حاصل مي‌گردد. واژه‌هاي كليدي: روزن راني، زاويه تماس آب، نرخ عبور اكسيژن، روش سطح پاسخ.