بررسي اثر تغييرات توليد محصولات خام كشاورزي بر توليد محصولات غذايي فرآوري شده (تحليلي در چارچوب جداول داده ستانده)

توليد در بخش كشاورزي همواره با نوساناتي مواجه است. از آنجا كه بخش كشاورزي تأمين كننده نهاده بسياري از بخش هاي اقتصادي است، نوسانات توليد در اين بخش به بخش هاي وابسته منتقل مي شود و توليد آنها را دچار نوسان مي گرداند. نظر به اينكه صنايع غذايي و آشاميدني از عمده ترين صنايع وابسته به بخش كشاورزي است، هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير تغييرات توليد در زيربخش هاي كشاورزي (زراعت، باغداري، دام و طيور، پرورش آبزيان و جنگلداري) بر توليدات صنايع غذايي و آشاميدني است. به اين منظور، از الگوي عرضه محور گش مبتني بر جدول داده ستانده به عنوان چارچوب تحليلي بهره گرفته شده است. همچنين، به منظور بررسي روند تاثير تغييرات توليد بخش كشاورزي بر صنايع غذايي در سه دهه گذشته از جداول داده ستانده سال هاي 1365، 1370 و 1380 استفاده شده است. نتايج حاكي از آن است كه تغيير در توليد زير بخش هاي كشاورزي، توليد محصولات غذايي و آشاميدني را بيش از توليد ساير بخشها تحت تاثير قرار مي دهد. بررسي تغيير در ارتباط بين زير بخش هاي كشاورزي و صنايع غذايي نشان مي دهد كه در طول سال هاي مورد بررسي، اين ارتباط در مورد زير بخش ماهي و ساير آبزيان بيشتر شده است. در مورد زير بخش محصولات دامي و طيور ارتباطات ثابت بوده در حالي كه ساير زير بخش هاي كشاورزي كاهش ارتباط با بخش صنايع غذايي و آشاميدني را تجربه كرده اند. از يافته ها چنين نتيجه گيري مي شود كه براي خلق ارزش بيشتر از توليدات محصولات زراعي و باغي، توسعه صنايع غذايي مرتبط تر با اين محصولات مي بايست به صورت جدي تري مورد توجه قرار گيرد.