بررسي اثر شوك متغيرهاي كلان اقتصادي بر تجارت بخش كشاورزي

كشورها با هدف توسعه تجارت و دستيابي به سهم بالا در اقتصاد جهاني، سياست‌هاي تجاري متفاوتي را با در نظر گرفتن اثر تغييرات عامل‌‌هاي موثر بر تجارت اتخاذ مي‌كنند. هدف پژوهش ﺣﺎﺿﺮ تحليل ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ واكنش تجارت بخش كشاورزي به عامل‌هاي موثر بر آن با استفاده از اطلاعات سال‌هاي 95-1360 و از طريق ﻣﺪل خود رگرسيون برداري (VAR) است. بنابر نتايج حاصل از تحليل توابع واكنش، شوك‌هاي ناشي از حجم تجارت، ارزش افزوده و سرمايه‌گذاري بخش كشاورزي منجر به افزايش حجم تجارت بخش كشاورزي مي‌گردد. در حالي‌ كه واكنش حجم تجارت در اين بخش نسبت به شوك‌هاي ناشي از نرخ ارز، نرخ تعرفه و رابطه مبادله بخش كشاورزي منفي است. به‌ طور كلي روند اثر شوك‌هاي ذكر شده در طول زمان كاهش يافته و به تدريج از بين مي‌رود. يافته‌هاي تحليل تجزيه واريانس نيز حاكي از آن است كه در بلندمدت، شوك‌هاي ناشي از تجارت، ارزش افزوده، سرمايه‌گذاري، نرخ ارز، رابطه مبادله و نرخ تعرفه به ترتيب سهم 76.7، 3، 8.1، 5.4، 5.5 و 1.2 درصدي، در توضيح تغييرات تجارت دارند.