اثر تغيير اقليم بر كارايي هزينه گاوداري‌هاي شيري در ايران

دام‌هاي شيري نسبت به تنش‌هاي گرمايي ايجاد شده در نتيجه تغييرات آب و هوايي، بسيار حساس هستند و اين مسئله مستقيماً بر كارايي و سود آوري اين واحدها اثر گذار است. علي رغم اهميت بالاي اين موضوع اما مطالعات اقتصادي كه به تحليل ارتباط كارايي واحدهاي توليد شير و تغييرات اقليمي پرداخته باشد بسيار محدود است. بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي اثر تغييرات اقليمي بر كارايي هزينه واحدهاي توليد شير در نظر گرفته شد. براي اين منظور با استفاده از اطلاعات 11 منطقه پر توليد كشور در سالهاي 1368، 1372، 1379، 1386، 1392 و 1395، تابع هزينه مرزي تصادفي در فرم ترانسلوگ با لحاظ شاخص دمارطوبت به عنوان شاخصي از تغييرات اقليمي، براورد گرديد. نتايج نشان مي دهد كه استان‌هاي اصفهان، قم و تهران با كارايي معادل 0.54 داراي كمترين و استان‌هاي آذربايجان شرقي، مازندران و گلستان با كارايي تقريب به 0.75 داراي بيشترين سطح كارايي هزينه توليد شير هستند. همچنين تغييرات شاخص THI بر كارايي هزينه در استان‌هاي مورد مطالعه داراي اثر منفي و معنادار است. بنابراين لازم است در سياست‌ اصلاح نژاد تنها به انتخاب ژنتيكي براي افزايش توليد شير توجه نشود، بلكه سازگاري آن با شرايط اقليمي نيز مد نظر قرار گيرد.