ارزيابي توان اكولوژيك كشاورزي شهرستان استهبان

ساماندهي كاربري اراضي بر اساس توان اكولوژيكي آن، نقش بسزايي در مديريت محيط و جلوگيري از تخريب محيط زيست در راستاي توسعه پايدار دارد. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر مشخص كردن توان اكولوژيك كشاورزي و انتخاب مناسب ترين مكان ها براي اختصاص به اين كاربري در شهرستان استهبان، واقع در استان فارس مي باشد. براي سنجش دقيق توان اكولوژيك ناحيه مورد بررسي از روش توصيفي تحليلي استفاده شد. در اين تحقيق فرآيند تصميم گيري چند معياره با بهره گيري از سيستم اطلاعات جغرافيايي نقشي بسيار كاربردي دارد. با توجه به اينكه بخشي از شهرستان استهبان داراي مناطق حفاظت شده است و از آنجايي كه در اين مناطق امكان كشاورزي وجود ندارد، تحليل ها و محاسبات پژوهش حاضر بدون در نظرگيري مساحت قسمت ياد شده انجام گرفته است. نتايج نشان داد 77 درصد از مساحت اراضي شهرستان استهبان از نظر مكان گزيني كاربري ها، در وضعيت ايده آل قرار دارد و تنها 23 درصد باقيمانده از آن، تطبيق بين كاربري اراضي و توان اكولوژيكي اين شهرستان را رعايت نكرده است. بر طبق نقشه توان اكولوژيك محدوده مورد مطالعه، نزديك به 19 درصد اراضي شهرستان در طيف مناسب و بسيار مناسب از لحاظ كشاورزي هستند. همچنين، نتايج نشان داد قريب به 308 كيلومتر مربع از كاربري كشاورزي شهرستان استهبان با توان اكولوژيك آن مغاير است؛ اما اين مقدار بسيار كمتر از 50 درصد مي باشد و مساحت غالب شهرستان، داراي شرايط مساعدي از لحاظ محيط زيستي است. در مجموع با سياست گذاري و توقف توسعه افقي شهر در اراضي كشاورزي پيرامون، توسعه ميزان كشت و كاربري كشاورزي در جهت جنوب شرقي شهرستان، ايجاد صنايع تبديلي وابسته به محصولات كشاورزي، ايجاد كارخانجات فرآورده هاي انجيري مانند مرباسازي، ايجاد تشكل هاي توليدي انجيركاران و حمايت و تقويت تشكل هاي موجود، برگزاري برنامه هاي آموزشي براي كشاورزان در زمينه مديريت و ذخيره آب و جلوگيري از مهاجرت هاي بي رويه روستاييان به نواحي حاشيه اي شهرها، مي توان به بهبود كشاورزي در مكان هاي داراي توان كمك كرد و از تخريب بيشتر اين قبيل اراضي جلوگيري شود.