دلايل عدم موفقيت ترويج كشاورزي با استفاده از تئوري بنياني (مورد مطالعه: جهاد كشاورزي استان لرستان)

ترويج كشاورزي ابزار سياسي ساختاري مهمي در كمك به كشاورزان براي رقابت در بازار جهاني است. خدمات ترويج و آموزش كشاورزي در بسياري از جهات گسترش يافته اند و طيف گسترده اي از فعاليت ها را در بر گرفته اند. با اين حال، اگرچه سازمان ترويج دولتي در كشورهاي در حال توسعه متداول مي باشد، اثربخشي فعاليت هاي ترويج به علت بسياري از كاستي ها و وجود برخي چالش ها، پايين است و با شكست مواجه شده اند. بنابراين، در سازمان ترويج موفقيت حاصل نشده است و مدل ترويج كنوني به اصلاح نياز دارد.از اين رو، در اين پژوهش سعي شده است به مطالعه ي دلايل عدم موفقيت ترويج با استفاده از تئوري بنياني كلاسيك پرداخته شود. در اين راستا، جامعه ي مورد مطالعه كاركنان جهاد كشاورزي و كشاورزان پيشرو در شهرستان خرم آباد بودند كه از طريق روش نمونه گيري هدفمند (15 نفر) انتخاب شدند. در تحقيق حاضر نتيجه ي كدگذاري داده هاي گردآوري شده به شيوه هاي مختلف مصاحبه، مشاهده و اسناد و مدارك، استخراج 90 مفهوم و 14 مقوله بود. نتايج پژوهش نشان داد، مقوله هاي كم توجهي به بخش كشاورزي ، سياست هاي اجرايي ، عوامل اقتصادي ، ضعف ساختاري ، ضعف مديريتي ، به روز نبودن دانش فني و فردي كارشناسان ، ضعف نظام آموزش عالي و ضعف در امكانات تحت عنوان دلايل عدم موفقيت ترويج دسته بندي شدند. مقوله هاي راهبردي نيز شامل بازنگري در آموزش كارشناسان و توانمندسازي آن ها ، توجه به خواست و نيازهاي كشاورزان ، ارايه برنامه ريزي و برنامه هاي اثربخش ، نظارت و پاسخگويي ، امنيت شغلي و تعادل بين اركان ترويج شدند. در اين رابطه، از جمله پيشنهادهاي ارايه شده در راستاي مقوله ي آموزش كارشناسان ترويج و توانمندي آن ها مي باشد، كه در اين راستا پيشنهاد شده است كه كلاس هاي آموزشي ضمن خدمت به منظور به روز نمودن علم كاركنان و افزايش سطح آگاهي و مهارت آن ها برگزار گردد.