اثر منابع پروتئين غير قابل تجزيه شكمبه اي بر كميت و كيفيت آغوز و فراسنجه هاي خوني ميش هاي آبستن لري-بختياري

در اين تحقيق تاثير پودر ماهي و كنجاله سويا بر كيفيت و كميت آغوز و فراسنجه‏هاي خوني ميش‏هاي آبستن بررسي شد. تعداد 40 رأس ميش آبستن نژاد لريبختياري چند شكم زا (ميانگين وزن 6.3±68 كيلوگرم) در آخر آبستني با چهار جيره آزمايشي شامل جيره پايه (شاهد)، جيره پايه به علاوه 5 درصد پودر ماهي (تيمار 1)، جيره پايه به علاوه 5 درصد كنجاله سويا (تيمار 2) و جيره پايه به علاوه 2.5 درصد پودر ماهي و 2.5 درصد كنجاله سويا (تيمار 3) تغذيه شدند. كميت آغوز توليدي در شش ساعت نخست پس از زايش با استفاده از تزريق اكسي توسين اندازه گيري شد. مقدار آغوز توليدي در تيمارها به طور معني‏داري بيشتر از گروه شاهد بود (P 0/05) و بيشترين مقدار آغوز توليدي به گروه دريافت كننده جيره پايه به علاوه 2.5 درصد پودر ماهي و 2.5 درصد كنجاله سويا (تيمار 3) تعلق داشت. ميش‏هايي كه 5 درصد پودر ماهي (تيمار 1) دريافت كردند بيشترين غلظت ايمنوگلوبولين G (IgG) آغوز را نسبت به ساير گروه‏ها داشتند (P 0/05). تيمارهاي آزمايشي سبب كاهش غلظت گلوكز خون ميش‏ها قبل از زايش شدند (P 0/05). افزدون منابع غير قابل تجزيه در شكمبه سبب كاهش غلظت بتا هيدروكسي بوتيرات و افزايش غلظت IgG خون ميش‏ها پس از زايمان شد (P 0/05). كمترين غلظت گلوكز و اسيدهاي چرب غيراستريفه پس از زايمان را گروه مصرف كننده 5 درصد سوياي حرارت ديده به خود اختصاص داد (P 0/05). در نتيجه مي‏توان بيان نمود كه مكمل كردن جيره ميش‏هاي آبستن با پروتئين غيرقابل تجزيه در اواخر دوره آبستني سبب بهبود كميت و كيفيت آغوز توليدي و افزايش غلظت IgG آغوز مي‏شود.