بررسي جوامع علفي و گلسنگي رويشگاه شمشاد هيركاني (Buxus hyrcana Pojark) پس از بروز آشفتگي ناشي از بيماري بلايت (مطالعه موردي: جنگل‌‌ لساكوتي تنكابن)

پژوهش پيش‌‌رو با هدف بررسي رويشگاه شمشاد (Buxus hyrcana Pojark) پس از بروز آشفتگي ناشي از بيماري بلايت، در توده راش-شمشادستان (B) و توده مرجع راش خالص (S) در سري سه حوضه 36 لساكوتي واقع در جنوب شرق شهرستان تنكابن، استان مازندران انجام شد. در هركدام از توده‌‌ها به‌روش تصادفي منظم، 60 ريزقطعه‌نمونه 25 متر مربعي براي جمع‌‌آوري اطلاعات پوشش علفي انتخاب شدند. همچنين، براي نمونه‌‌برداري از گلسنگ‌‌ها از قاب‌‌هايي با ابعاد 60 × 40 سانتي‌متر استفاده شد. داده‌ها به‌كمك آزمون t مستقل و تحليل تطبيقي متعارف تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج نشان داد كه مقادير تنوع گونه‌‌اي سيمپسون (0.07±0.813=B، 0.07±0.649=S) و شانون وينر (05.0±83.0=B، 05.0±577.0=S) پوشش علفي در توده راششمشادستان متأثر از بيماري بلايت به‌طور معني‌‌داري (P 0/05) بيشتر بود. همچنين، نتايج آزمون t مستقل براي گونه‌‌هاي گلسنگي نشان داد كه نمايه‌هاي تنوع گونه‌‌اي سيمپسون (03.0±477.0=B، 03.0±629.0=S) و شانون وينر (06.0±738.0=B، 06.0±067.1=S) در توده راش شمشادستان متأثر از بيماري بلايت به‌طور معني‌‌داري (P 0/05) كمتر بود. يافته‌هاي حاصل از تحليل تطبيقي متعارف نيز حاكي از آن بود كه به‌دنبال بروز آشفتگي بيماري بلايت در توده راش شمشادستان، شرايط محيطي توده تغيير كرد و منجر به تغييرپذيري درصد حضور و تنوع گونه‌‌هاي مختلف گلسنگ‌‌ به‌‌عنوان معرف‌‌هاي زيستي بوم‌سازگان جنگلي شد. همچنين، باز شدن توده به‌واسطه بروز آشفتگي بلايت و افزايش نور رسيده به كف جنگل به‌عنوان عامل كليدي در تغيير تركيب جوامع پوشش علفي و گلسنگي در توده راش شمشادستان مشخص شد.