ريشه‌يابي و نقد رويكرد سلف‌گرايانۀ آلوسي در مبحث «توسل»

يكي از مباحث چالش‌برانگيز در حوزۀ تفكر سلفي، نوع رويكرد خاصّ اين جريان به مسئله «توسل به اموات» است. در اين راستا طرح، نقد و ريشه‌يابي رويكرد آلوسي، به مثابۀ مفسرِ منتسب به سلفيه، مي‌تواند مدنظر قرار گيرد. با رويكرد جامع‌نگر به آراء آلوسي در اين حوزه درمي‌يابيم كه انديشۀ وي در اين حوزه، از نوعي تهافت و عدم انسجام دروني رنج مي‌برد و توافقِ تامّي با رويكرد افراطي سلفي‌ها در اين مسئله ندارد. منظور داشتن نوع نگاه معناشناسانه و هستي‌شناسانۀ آلوسي مي‌تواند در ريشه‌يابي اين مسئله، راه­گشا باشد. معناشناسي متمايز آلوسي نسبت به سلفي‌ها در حوزۀ توحيد الوهي و ربوبي، در كنار نوع نگاه هستي‌شناسانۀ وي كه در مباحثي چون: علم غيب، حيات برزخي، سماع موتي و... متبلور بوده و با تلقي سلفيه تمايزاتي دارد، مي‌تواند نگاه معرفت‌شناسانۀ متفاوت وي به مسئله توسل را در تطبيق با انديشۀ سلفيه، توجيه كند.