تأثير تاريخ كاشت و مقادير مختلف نيتروژن و فسفر بر عملكرد دانه، كارايي توليد موسيلاژ و ميزان كارايي نيتروژن و فسفر در بالنگو (Lallemantia royleana Benth.)

به‌منظور بررسي اثر تاريخ كاشت و مقادير مختلف كودهاي شيميايي نيتروژن و فسفر بر عملكرد دانه، كارايي جذب، استفاده و مصرف نيتروژن و فسفر در بالنگو (Lallemantia royleana Benth.)، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 1393-1392 انجام گرديد. تيمارهاي مورد بررسي شامل دو سطح تاريخ كشت پاييزه در هفته دوم آبان‌ماه و بهاره در هفته دوم اسفندماه و سه سطح كود نيتروژن، فسفر و شاهد (بدون كود)، 50%: 23 كيلوگرم در هكتار N خالص+ 50.6 كيلوگرم در هكتار P2O5 و 100%: 46 كيلوگرم در هكتار N خالص+ 101.2 كيلوگرم در هكتار P2O5 بود. نتايج نشان داد اثر متقابل تاريخ كاشت و مصرف كودهاي شيميايي بر عملكرد دانه، كارايي توليد موسيلاژ، كارايي جذب، مصرف و استفاده نيتروژن و فسفر معني‌دار بود. نتايج نشان داد كه مصرف 46 كيلوگرم در هكتار N خالص+ 101.2 كيلوگرم در هكتار P2O5 در هر دو تاريخ كاشت باعث افزايش عملكرد دانه به ميزان 377.15 كيلوگرم در هكتار و كارايي توليد موسيلاژ به ميزان 23.45% شد. بيشترين كارايي مصرف و استفاده نيتروژن به‌ترتيب به ميزان 33.86 و 5 كيلوگرم بر كيلوگرم با مصرف 23 كيلوگرم در هكتار N خالص+ 50.6 كيلوگرم در هكتار P2O5 و كارايي جذب نيتروژن (0.129 كيلوگرم بر كيلوگرم) با مصرف 46 كيلوگرم در هكتار N خالص+ 101.2 كيلوگرم در هكتار P2O5 در كشت پاييزه بدست آمد. بيشترين كارايي جذب و استفاده فسفر با مصرف 23 كيلوگرم در هكتار N خالص+ 50/6 كيلوگرم در هكتار P2O5 در كشت بهاره بدست آمد. بنابراين عنصر نيتروژن براي توليد گياه بالنگو در هر دو تاريخ كاشت ضروري مي‌باشد و فسفر به‌منظور تأمين نياز گياه در هر دو تاريخ كاشت در جهت افزايش عملكرد بالنگو اثر معني‌داري نداشت.